DV en cinema

Dat is heel fideel van je.

LOL.

Dat klopt, maar dat is natuurlijk om hoe het eruit ziet. Omdat ik nog nooit een op DV gedraaide film heb gezien die 35mm benadert. Vooral wat betreft kleurdiepte en nuance.

Vind digitaal gedraaid vrijwel altijd minder dan op film, weet niet meer precies wat ik allemaal gezien heb maar Knetter en Het Schnitzelparadijs vond ik een van de weinige films die er echt goed op uitzagen.

D'r is dan ook een grooe verschil tussen DV en HD.

Weet ik, maar ook HD vind ik vaak teleurstellend.

Alvast bedankt cornelis voor de info.

Grootste verschil dan tegenwoordig is de praktische kant van het filmen zelf:

- ofwel snel en goedkoop kunnen filmen met digitale mogelijkheden maar mindere kwaliteit (afhankelijk van materiaal, belichting, enz.)

- ofwel meer data op film dankzij pellicule maar minder flexibel en duurder.

Elke regisseur zal wel z'n voorkeur hebben zeker...

Maar ik neig persoonlijk naar het democratischere digitale concept.

Dat geldt dan alleen voor DV, wat eigenlijk geen professionele norm is.

Verder is je gehele top 10 allemaal visueel spektakel die je nu enkel nog op 35 kan verkrijgen.

Dat is veel te kort door de bocht, probeer ik nu al enige tijd aan te geven.

"Digitaal filmen" met een Viper of Genesis of D20 is geen haar sneller noch eenvoudiger dan filmen met een reguliere 35mm camera, en er is - zeker gezien de prijs - helemaal niets democratisch aan.

En die kan van film tot film verschillen.

Nogmaals, zie eerder, het is niet OF A - OF B, er bestaan vele systemen (met grotere en kleinere camera's en objectieven, duurdere en goedkopere opslagmedia, met hogere en lagere resoluties/compressies, in diverse smaken). 'Digitaal' is niet per se snel of goedkoop, 'digitaal' is ook niet altijd kwalitatief minder. Er zijn - in praktische zin - heel veel manieren om een film te draaien, en er is een keur aan formaten en systemen beschikbaar - met hun eigen voors en tegens - die allen op hun eigen manier inzetbaar zijn afhankelijk van wat de filmmaker wil.

Lynch' keuze is eerst en vooral een keuze voor een draaistijl (en dan doel ik niet enkel op de uiteindelijk zichtbare filmstijl, maar op de wijze waarop de film op de set wordt gedraaid). De gekozen camera is een middel om die manier van draaien te realiseren.

Zeker auteurs als Lynch maken hun films natuurlijk niet op democratische wijze.