Cinema de Notre Temps: Une Journee d'Andrei Arsenevitch (2000)

Bij Cinema de Notre Temps: Une Journee d'Andrei Arsenevitch (2000):

Zeer interessante documentaire over Andrei Tarkovsky!!!

Dit is er typisch een van "elke uitgesproken zin is raak, alles wat gezegd wordt doet er toe en is belangwekkend". Zo hoort een docu te zijn. De docu zat verder ook "kunstig" in elkaar, net een film van...

Die Marker is toch wel een bekende schijnt het, al is het volgens mij (en internetbronnen) een poeet of schrijver en geen pure regisseur....

Best moeilijk te volgen in het Duits, maar wat ik al zei: echt een belangwekkende docu. Blij dat ik hem heb opgenomen, en hij blijft voor eeuwig staan op die band!

In het begin wordt er wat uitleg gegeven over de persoonlijke omstandigheden mbt zijn vertrek uit Rusland, de komst van vrouw en zoon en zijn ziekte.

Maar al snel schakelen we over naar zijn films en zijn oeuvre: werkelijk alles wat interesant en belangrijk is, passeert de revue- en dat in zo'n korte tijd!

We zien beelden uit al zijn films, zodat ik de eerste glimpsen van Solyaris en Stalker kon opvangen (die mystieke oosterse klanken daar ga ik heel mooi vinden!).

Wat interessanter was, was de uitleg over het waarom van zijn thema's en zijn fascinatie voor de natuur- het gebruik van water, vuur, lucht enz. Uitleg over Rusland, de geschiedenis, en zelfs verwijzingen naar de here Jezus worden gegeven om e.e.a. uit te leggen.

Beelden uit het door hem geproduceerde theaterstuk Boris Godunov, ook.

En aan de hand van het fameuze eindshot van Offret, wat minuten duurt, krijg je te zien hoe perfectionistisch Tarkovsky en ook Sven Nykvist waren...

Ook horen we dat Tarkovsky zijn films als echte, pure Kunst wilde maken. Vandaar bijvoorbeeld de vele verwijzingen naar bv Leonardo DaVinci (Zerkalo vooral!) en uitzichten op prentenboeken met plaatjes van schilderijen...

Verder nog een interessant ding: de typische Hollywood-filmstijl, waarin de camera laag staat en hoog de hemel inkijkt ("naieve Amerikanen), is het recht-tegenovergestelde van Tarkovsky's stijl en die van de Russen: de camera hoog, die naar beneden kijkt, recht de natuur in, het gras, de modder, de rivier in...Russen zijn blijkbaar meer liefhebber van Moeder Aarde, aardser ingesteld.

Verder wat dingen die ik al op internet las of hoorde van Ramon: dat Andrei tijdens een spirituele sessie Boris Pasternak "aan de lijn kreeg" bijvoorbeeld.

Hij zeide tot Andrei: "Je zult slechts zeven films maken."

"Slechts...?", vroeg Andrei.

"Maar wel hele goede...", zeide de geest voor hij weer verdween.

En ook hoorde ik over het fascinerende aan het allereerste begin en allerlaatste eind van zijn ouere: zijn eerste echte film, Ivanovo Detstvo, begint met een jongen onder een groeiende, jonge boom. Zijn laatste film, Ofret, eindigt met een jongen onder een afstervende, dode boom.

Alsof hij zijn einde voorzag , alsof hij wist dat zijn oeuvre zijn einde had genaderd.

Intrigerend, want tijdens het schrijven van de film Offret had Tarkovsky de ziekte (kanker) nog niet opgelopen, schijnt. En het was ook zeker niet zijn bedoeling om dit zijn laatste te laten worden!

(Ramon schreef hier al iets over bij Offret, een reactie op mij geloof ik. Heeft hij de docu soms al gezien?)

Tarkovsky had nog plannen genoeg voor andere films, zoals een verfilming van The Idiot van een zijner absolute lievelingsschrijvers Dostojevsky (is te merken in Zerkalo, bv). Hierover nog iets interessants: Tarkovsky had iets met idioten (neen, afwijkenden, liever), zoals de hoofdfiguur uit dat boek. Kijk maar naar Nostalghia of Offret...

Maar wat ik al zei: erg bizar allemaal, dat einde van zijn oeuvre. Alsof e.e.a. "voorbestemd" was, zeg maar. Anders kan ik het niet verklaren, hoor...

Deze docu was dus erg interessant. Ik zal hem nog vaak terugzien!

Nog even een update van Tarkovsky's projecten:

naast het theaterstuk Boris Godunov schreef hij scenario's en acteerde hij zelf in de films Mne dvadtsat let (Marlen Hutsiev, 1964) en Sergei Lazo (Alexander V. Gordon, 1967).

En dit zijn (onvervulde) projecten die T. op het oog had:

-Ibsen's befaamde Noorse folklore-stuk Peer Gynt

-Shakespeare's Hamlet

-Dostojevsky's The Idiot

-Flaubert's The temptations of Saint Anthony, en een film over het leven van E.T.A. Hoffmann.

Dat rijtje overzient, wordt ik alleen maar nog triestiger, verdomme...

Al met al is dit een uitstekende inkijk in oeuvre en leven van Tarkovsky. Als je de kans hebt deze docu te zien, zeker kijken!!!

Interessante informatie Gimli! Natuurlijk heb ik deze documentaire al gezien....ik wist alleen niet dat ie al was toegevoegd.

Hele mooie documentaire trouwens. Veel terugkerende elementen in Tarkovsky's films worden toegelicht en uitgelegd. Ook mooi is de hereniging tussen Tarkovsky en zijn zoon en de dubbele take van die vreselijk mooie lange eindscene van Offret (met cinematograaf Sven Nykvist). Tarkovsky-fans zullen aan hun trekken komen, dat verzeker ik je. 4 sterren

Misschien interessant voor jou Gimli, maar ik dacht dat Akira Kurosawa's 'The Idiot' een verfilming is van het boek van Dostojevsky. Ik heb deze film nog niet gezien, maar 't lijkt me erg mooi. Ik mag aannemen dat jij ook wel benieuwd bent naar die film.

Briljante en inzichtgevende documentaire. Hoe meer ik lees en zie over Tarkovsky en hoe vaker ik zijn films weerzie, hoe meer respect en bewondering ik voor deze Rus krijg.