Tijdens de verkiezingen van 1932 verloor Hitler het van regerend president Paul von Hindenburg, maar door de parlementsverkiezingen van dat jaar werd de NSDAP de grootste partij van Duitsland met 230 zetels. Er hadden 14 miljoen mensen op hun gestemd, maar Von Hindenburg weigerde Hitler te benoemen als rijkskanselier; hij wantrouwde hem erg. Bij de verkiezingen van 1933 verloor de NSDAP 4%, maar dit had niets te betekenen. De partij had 8 miljoen leden. Op 30 januari 1933 werd Hitler rijkskanselier van een coalitie tussen de NSDAP en de Deutschnationale Volkspartei.

De volgende dag ontbond Hitler de Rijksdag en schreef nieuwe verkiezingen uit. Door intimidatie en het verbieden van bepaalde politieke partijen behaalde hij een klinkende overwinning. De NSDAP won met 43,9%, ongeveer 17 miljoen stemmen. Vanaf die tijd heerste de nationaal-socialistische dictatuur.

Das Democratisch, de Rijksdag ontbinden. En partijen verbieden.

Had in Nederland ook kunnen gebeuren.
Overigens verbazend dat Von Hindenburgh zo' n gevaarlijk sujet niet elimineerde.... Blijkt toch dat de beste man geen ingangen meer had tot de geheime dienst.

Dat is een algemeen kenmerk van een dictator; niet specifiek voor Hitler.


Misschien dat er praktisch inderdaad minder varanderde dan politiek-ideologisch. Maar het effect zal niet overal gelijk zijn geweest; ik denk dat het voor de inwoners van de stad Rome wel een groot verschil was, omdat zij het meeste mogelijkheden hadden om te stemmen en tevens directer betrokken waren bij de politiek, terwijl het voor de veraf wonende Romeinen minder uitmaakte, omdat de lokale politiek toch meer onder invloed stond van Rome dan van de lokale bevolking.


Wat meer dan 'beperkte' mate misschien dan, maar vergeleken met de 'gemiddelde' dictator (ook in de twintigste eeuw) niets opvallends in elk geval. Die portretten en dat Triumph des Willens waren ook allemaal niet door Hitler zelf zo verordend (wat ook weer voor elke dictator geldt, overigens).

En aan zelfverrijking, waar het echt om gaat, deed Hitler dus niet.

Democratisch was het allemaal niet natuurlijk, maar dat is dictatuur per definitie niet. Waar het om ging was dat het legaal was.

Het afschaffen van de democratie is nooit legaal, ook al is een partijmeerderheid er voor... Er is altijd een minderheid die er niet vóór is en die moet ten alle tijden beschermd worden en die moet ten alle tijden politieke inbreng hebben. Daar is de grondwet voor.

Ik weet niet hoe het toen zat... Maar als je dit tegenwoordig voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens brengt, dan zal duidelijk blijken dat het niet legaal is...

De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is niet voor niets in 1948 opgesteld Of er daadwerkelijk een bindend internationaal verdrag is (de Universele Verklaring zelf is dat niet) dat het ontbinden een specifiek nationaal overheidsorgaan (zoals de Reichstag was) verbiedt, betwijfel ik, dus zo simpel ligt dat juridisch volgens mij allemaal nog niet, maar daar ben ik verder niet zo in thuis.

Waar het om gaat is dat de manier waarop Hitler aan onvoorwaardelijke macht kwam niet tegen het recht inging dat in die tijd op die plaats gold.

Dit staat niet in een internationaal verdrag, maar in de Grondwet van een land (mocht het er überhaupt in staan).

Ja, en? Wat is er onzin aan?

Er is nog altijd iets als staatssoevereiniteit. Niemand kan jou als land opleggen welke regeringsvorm je moet bedrijven. Die verdragen kunnen pas aangehaald worden als er aanwijzingen zijn dat er oorlogsmisdrijven of 'misdaden tegen de menselijkheid' worden gepleegd in een bepaald land. En dan moet je niet denken aan 'slechts' onderdrukking van vrouwen of iets dergelijks (Taliban). De misdaden moeten echt veel groter zijn: dan pas kunnen er internationale (juridische) gevolgen intreden (via de Veiligheidsraad). Daarom werd Joegoslavië ook gebombardeerd, maar Singapore bijvoorbeeld (waar een dictator aan de macht is) niet.

Overigens is de beoordeling van 'misdaden tegen de menselijkheid' ook allesbehalve objectief en op allerlei manieren beinvloedbaar .

De Veiligheidsraad mag pas ingrijpen als er een staat als agressor is opgetreden jegens een andere staat. Later is dit nog via resoluties uitgebreid met de term 'pre-emptive strike' : als er voldoende feitelijk materiaal beschikbaar om te verwachten dat een staat als agressor gaat optreden, dan kan de Veiligheidsraad ingrijpen.

Overigens is dit alles in de realiteit vrijwel om zeep geholpen door de onwettelijke Amerikaanse invallen in Afghanistan en (vooral) Irak.

Beetje belachelijk om dictators te rangschikken.
Uit persoonlijke ervaringen en politieke voorkeuren staan bepaalde figuren hoger of lager.

Als je in West-Europa pollt zal Hitler bij de meesten wel op 1 staan. Als je naar het oostblok gaat wordt Stalin een grotere kanshebber. Of misschien wel van die plaatselijke figuren als Ceauşescu. In Azië maken andere communistische voormannen meer kans (Mao, Pol Pot enzo).


Dictators zijn in de meeste gevallen akelige type'tjes. Er waren er wel 2 die in het verleden op mijn sympathie konden rekenen: Fidel Castro en Muammar al-Gaddafi.
Die laatste komt de laatste tijd wel een beetje te veel op slechte wijze in de actualiteit Spijtige zaak dat hij zijn reputatie zo moet bezoedelen. In het verleden heeft hij nochtans veel goeds gedaan voor Libië Nuja, da's een slechte gewoonte van dictators (in het algemeen) zeker?


Dictators zullen altijd komen en gaan zeker? De laatste decennia is hun aantal in de wereld al fameus verminderd.

Trouwens is het soms moeilijk om van dictators te spreken. Als men bijvoorbeeld naar China kijkt. Daar had men vroeger Mao wel als dictator, maar tegenwoordig probeert het regime de kopmannen in de partij regelmatig af te wisselen.