Night and Day (1946)

Mooie liedjes, goed geacteerd zoals werkelijk in elke film, door Cary Grant en soms prachtige opnamen. 3.5*

Uitstekende, goed geregisseerde musical. Ik vond hem beter dan ik had verwacht, sterk geacteerd en met leuke liedjes. Wat mij betreft toch zeker een ruime 3* waard.

Love can be a delight, a dilemma, a disease or a disaster.

Liedjes waren soms verrassend genoeg mooi. Het verhaal zelf is saai en langdradig. Cary Grant speelt een van zijn zwakste rollen en doet volgens mij nieteens zijn best om goed te acteren. Alexis Smith doet het een stuk beter.

Deze viel me een klein beetje tegen. Het verhaal ging me op een gegeven moment vervelen en kon me niet meer zo boeien. Zelfs Cary Grant brengt de film niet naar een hoger niveau. Ik kende (de liedjes van) Cole Porter niet, maar door deze film ken ik toch meer liedjes dan ik dacht.

2.5*

Heerlijke wegkijker. Een ware tijdreis. Prachtig!

Heerlijke muziek. 1946, het gesuggereerde vreemdgaan van Cole Porter betrof natuurlijk niet vrouwen maar mannen maar dat kon in die tijd niet gezegd worden. De af en toe opduikende humor is geweldig, de eerste kleurenfilm van Cary, soms prachtig in beeld gebracht, het viel mij allemaal reuze mee na elders slechte recensies gelezen te hebben. Zij die het verhaal saai vinden zouden moeten beseffen dat het hier geen fictie betreft maar realiteit (al dan niet ingekleurd). Cole is mijn idool. 20 stemmen slechts, zijn jullie nou helemaal gek??

Deze musical stond in de shortlist voor de oscars in 1946 wat betreft de muziek en mocht eigenlijk gewonnen hebben i.p.v.The Jolson Story. Het hele verhaal draait rond de prachtige score van Cole Porter.
De inhoud van de film zelf is eerder bijzaak en ook het verhaal is veel te glad om een geloofwaardige autobiografie van Cole Porter te zijn.
Je kan tenslotte geen hele leven in een kleine 2 uur tonen, waarvan dan nog 1 uur show en muziek betreft.
Ik vindt persoonlijk de zangpartijen van Ginny Simms en het mannenkoor dat op het einde een heel ingetogen versie van Night and Day brengt gewoon top.
De opvoering van de dansers en de shows op de achtergrond werden toendertijd vrij vaak herhaald in films en zijn er zoals 13 in een dozijn. Heel mooi om te zien, maar altijd hetzelfde. Ook de versie van Begin The Beguine van Carlos Ramirez is er eentje om in te lijsten. Spijtig genoeg bestaat er van de film enkel een soundtrack met de effectieve versie's uit de film, waar ook de gesproken tekst hoorbaar is.
Het is zonde dat deze mooie songs niet meer apart zijn opgenomen.
Tenslotte zijn sommige sterren (Ginny Simms, Carlos Ramirez, Bill Days, Jane Wyman,...) die ze toen hebben gezongen nadien weer in de onbekendheid verdwenen.
Toen hebben ze wel een mooie, musicale présence gegeven naast een zwakkere Cary Grant.
Dat alleen al verdiende veel meer lof.