Jitsuroku Rengô Sekigun: Asama Sansô e no Michi (2007)
Genre: Drama
Speelduur: 190 minuten
Alternatieve titels: United Red Army / The Red Army
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Kôji Wakamatsu
Met onder meer: Maki Sakai, Arata Iura en Akie Namiki
IMDb beoordeling: 7,1 (881)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Jitsuroku Rengô Sekigun: Asama Sansô e no Michi
Het verhaal over de beruchte links-extremistische terroristengroep die in 1972 samenkwam na de afbrokkeling van het idealisme van de jaren '60. We zien hun opkomst, de belangrijkste leden van de groep en de jaren erna waarin ze de Japanse maatschappij teisterden. Na verloop van tijd vroeg de groep steeds meer van haar eigen leden en vijf radicale studenten uit de groep verschansten zich in de Asano-berg, waarna een lang gevecht met de politie ontstond.
Externe links
Acteurs en actrices
Mieko Toyama
Hiroshi Sakaguchi
Hiroko Nagata
Tsuneo Mori
Kunio Bando
Video's en trailers
Reviews & comments
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Is bekend of hier een Westerse release van komt (of een Japanse met subs?).
Ik ken Wakamatsu helaas nog niet, maar nu ik eens aan het struinen ben op het net (en op MM uiteraard) loop ik tegen van alles an. En moet ik mij schamen (en haast maken) eens wat van hem te gaan zien. Deze nieuwe film schijnt ook weer erg goed te zijn, maar ik ben ook zeker op zoek naar ouder werk. Ook daarvan zie ik YesAsia zo gauw geen DVD's met subs.
Van Ecstacy of Angels is op eBay wel iets te vinden voor iets van 50 EUR, maar de afbeeldingen zijn te slecht om iets van een label of zo te lezen (is het fan-werk?) en andere titels komen qua transcriptie niet helemaal overeen met hier genoemde titels. Iemand?
-fal
-
- 2028 berichten
- 2281 stemmen
Een voor mij ontypische Wakamatsu. Hij kan in de films die ik tot nu toe gezien heb nihilistisch zijn wat hij wil, *echt* raken doen zijn films mij niet.
Deze film begint met een mengsel van archiefbeelden, voice over en gedramatiseerde scènes, en geeft een wat breder kader voor wat volgt. Het docu gedeelte doet wat oppervlakkig aan door zijn accent op demonstraties en getallen(aantal arrestaties). Een flink stuk inhoudelijke ontwikkeling wordt genegeerd en wordt zo samengevat in de pervertering ervan. Het roept wel de sfeer en beelden op die westerlingen aan de jaren ''60/'70 hebben overgehouden. Het specifiek Japanse komt niet echt aan bod, eigenlijk niet eens het linkse: de film had ook over een sekte waar ook ter wereld kunnen gaan.
De gedramatiseerde scènes zien er wat klungelig uit en doen het ergste vrezen.
Boeiend wordt de film eigenlijk pas in het tweede gedeelte, als twee radicale splintergroeperingen de bergen in trekken om zich in trainingskampen voor te bereiden op de aanstaande, wereldwijde revolutie.
Wakamatsu focust al snel op een aan collectivistische wereldbeelden inherente spanning met betrekking tot individu en identiteit. De daaruit voortvloeiende groepsdynamiek leidt tot nogal wat geweld. Vrij intens, dit tweede deel, maar het wordt nooit exploitatie. Aangrijpend de visualisering van de prijs die het individu moet betalen voor het ideaal. (spiegelscene). Het derde deel van de film speelt zich af in een hotel dat 10 dagen door de politie belaagd werd en waar twijfel onder de overgeblevenen de kop op steekt. (extra info)
Visueel is de film niet echt bijzonder, al zijn de scènes buiten wel mooi. De scènes binnen - de film speelt zich eigenlijk maar op een paar locaties af, zonder dat dit negatief voelbaar wordt - hebben het vooral van voor een groot deel overtuigend spel.
De soundtrack is ook best sterk en ik vond het ontroerend dat Wakamatsu ergens op het einde een lied laat horen met de tekst: "I was wrong". Self-criticism op late leeftijd.
Heel bijzonder is de film niet, maar hij wist me wel te raken met een droevige toon die overal in doorklinkt, rouw wellicht, en hangen bleef. De film had soms iets korter gekund, maar echt storen deed het mij niet.
-fal
-
- 2028 berichten
- 2281 stemmen
Van Ecstacy of Angels is op eBay wel iets te vinden voor iets van 50 EUR, maar de afbeeldingen zijn te slecht om iets van een label of zo te lezen (is het fan-werk?)
Voor zover ik weet zijn er alleen R1s van Go, Go Second Time Virgin en Ecstasy of the Angels, beide Image Entartainment en oop. Die zul je wel gezien hebben. Ze worden voor nog meer bij amazon aangeboden.
Fansubbers zijn al bij minstens 14 titels...
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ik begin met het goede nieuws: de score van Jim O'Rourke meandert fraai door de film heen en wisselt elektrische gitaarstukken af met jazzy improvisaties. Daarnaast maakt Wakamatsu gebruik van een passend uitgebeend kleurenpalet en maakt hij mooi gebruik van de besneeuwde berglocaties, eerst in een hut van planken en golfplaten in een nauwe bergvallei. Later in een herberg, meer in het bewoonde open gebied.
Maar daar houdt het goede nieuws ook wel een beetje op. De eerste drie kwartier zijn bijna niet om doorheen te komen, omdat ze bestaan uit een schier eindeloze opsomming van feitjes, journaalbeelden en introductie van belangrijke personages uit de geschiedenis van RAF/RFL (later URA) die later net zo makkelijk weer worden afgevoerd. Eindeloos - drie kwartier (!), vrijwel zonder onderbreking. Ook zonder die introductie had hier een speelfilm in gezeten. Want het voegde eigenlijk niks toe - een beetje regisseur had het drama dat volgt in de bergen ook wel invoelbaar kunnen maken zonder al die feitelijkheden als introductie, zou ik denken.
Maar goed. Na die eerste drie kwartier begint dan toch eindelijk dat drama, met sterke momenten al weet Wakamatsu geen constant niveau vol te houden. Ten eerste is het acteerwerk over de hele linie niet overtuigend - met name in het begin tijdens de docu-feiten. Behalve ARATA kende ik de acteurs overigens niet. De 'zelfkritiek' fases die leider Mori en zijn vrouwelijke evenknie Nagata hun bewegingen opleggen beginnen op den duur een beetje te vervelen. Al is de stupiditeit ervan ook wel weer ontluisterend.
De afbrokkeling en het uiteindelijk verzet vallen daarna uiteindelijk ook nogal tegen, omdat sommige belangrijke ontwikkelingen de leiders verdwijnen helemaal uit beeld omdat die 'zomaar opeens' worden opgepakt (buiten beeld) nogal worden afgeraffeld, terwijl we wel zo'n enorme introductie voor onze kiezen hebben gehad. Al vindt Wakamatsu iets van zijn flair terug in de uiteindelijk ontruiming van de herberg met onder andere zeer fraai geschoten en filmisch uitgewerkte waterkanon scènes. Het is in deze slotsequenties dat het drama in de film (de interne gewetensworstelingen van de activisten) het beste werkt.
Bij de aftiteling eindigt het dan weer met veel tekst over feiten hoe het verder is afgelopen met de hoofdpersonen. De film hinkt mijns inziens hierdoor te veel op twee gedachten: feiten versus persoonlijke dramatiek (op kleine schaal). De enorme lengte van de film was niet nodig geweest, maar Wakamatsu heeft blijkbaar een epische totaalvertelling van de links-militante beweging in Japan 1960-1972 voor ogen gehad. Wat mij betreft werkt de aanpak van Philippe Garrel in Les Amants Reguliers stukken efficiënter: het invoelbaar maken van de beweging achter de revolte in Parijs (1968), zonder eindeloos op feitelijk achtergronden te hoeven steunen. Het drama verteld vanuit het individuele perspectief, efficiënter, compacter en daarmee komt het veel beter uit de verf (al is die film uiteindelijk slechts 12 minuten korter ).
@beavis: Als je je 5* zou willen toelichten, graag!
beavis
-
- 6584 berichten
- 13788 stemmen
een lastige film om zomaar in een paragraafje toe te lichtten, misschien is een discussie avond beter? De film hinkt inderdaad op twee gedachtten en één daarvan is gruwelijke horror die tastbaar wordt gemaakt door de epische lengte, de naieviteit en het activisme in het begin, de eindeloze herhalingen in het middenstuk (het diepte of hoogtepunt) en hopeloze einde. En het is inderdaad een vrij getrouwe weergave van een stukje geschiedenis dat ik persoonlijk (ook de eerste drie kwartier) zeer interessant vind. Zie ook mijn avatar Wat dat betreft zijn films als deze (zie ook andere recente films als Che en Der Baader Meinhof Komplex) een interessante tijdscapsule... en bij Les Amants Reguliers vond ik dat dan weer niet werken. Daar ontbrak de context terwijl hier de futiliteit echt verschrikkelijk tastbaar werd.
Het is dus maar net wat je in de film zoekt. Ik vond dat middenstuk veel zwaarder om door te komen dan het begin, maar uiteindelijk, achteraf, geeft dat de film dan wel weer net een extra sterretje. Het blijft je bij en, net als bij Das Experiment, leert het je een nare les over de menselijke psychologie... schept dit enig licht?
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ja die avatar valt nu wel op zijn plek, ja.
Dat de aanpak een persoonlijke smaak lijkt me buiten kijf, maar blijkbaar is het gegeven dat het onderwerp (extreem (links-)activisme) je ook aanspreekt dan toch een reden voor die 5.0*. En wellicht het effect dat ontstaat door de epische lengte.
Ik wil verder niks afdoen aan die score, maar door de onevenwichtigheid (met name in tempo en uitvoering - zoals ik uitgebreid toelicht in mijn review) zou ook als het mij persoonlijk gefascineerd had die hoogste score niet gekregen hebben.
Bijzonder om gezien te hebben, dat zeker.
beavis
-
- 6584 berichten
- 13788 stemmen
het leven is soms onevenwichtig
(dus als je een film door de historie laat leiden, vindt je dat terug)
maar je hebt gelijk, misschien had ik em toch maar 4 sterren moeten geven... soms deel ik bonuspunten uit als een film iets bijzonders / goed doet...
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
De film heeft op 17 januari van dit jaar een release gekregen in Amerika (Kino/Lorber). Wakamatsu's werk is nog steeds niet ruim te krijgen op DVD. Helaas heeft Kino meestal het nadeel dat ze films letterboxed uitbrengen. Hier staat op Amazon ook weer 1:1.33 (OAR is 1.85), dus dit vergt enig nazoekwerk - want Kino geeft zelf wél 1:1.85 aan.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Wakamatsu grand cru.
Niet zozeer de kwaliteit van de film, wel het onderwerp en de focus. Drie uur de tijd neemt Wakamatsu om nog een laatste keer de radicale linkse revolutionairen hun plaatsje te geven op het witte doek. Verrassend genoeg is de film aardig negatief, terwijl dat in z'n vroegere films toch een stuk genuanceerder overkwam.
Het begin doet documentaire-achtig aan, de geacteerde scenes vallen daardoor een beetje uit de toon. Wel verrassend om Tak Sakaguchi voorbij te zien komen als één van de leiders, toch niet de man die je in een Wakamatsu film zou verwachten.
Het hele tweede en derde deel waren qua idee wel boeiend, maar werden wat mij betreft te traag uitgewerkt. De spanning werkte niet helemaal, waardoor het toch allemaal wat begon te slepen. Desondanks is er wel een aparte rode draad die me wist te boeien. Het is best boeiend om zien hoe een op zich lovenswaardig iets (de zelf-kritiek) uitgroeit toch een symbool en later zelfs een drukkingsmiddel. Het krijgt iets religieus en onaantastbaars, terwijl het in essentie helemaal niet verkeerd is.
Als film wat taai, maar na 10+ films van Wakamatsu en de wetenschap dat hij ondertussen overleden is, ben ik in zijn plaats wel blij dat hij deze film nog kunnen maken heeft. Het is duidelijk een persoonlijk werk geworden. Allicht iets té persoonlijk, maar dat vergeef ik hem graag.
2.5*
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Animals Are Beautiful People
Documentaire / Komedie, 1974
55 reacties
Yûrika
Drama, 2000
67 reacties
Hors-la-loi
Actie / Drama, 2010
20 reacties
Sumagurâ: Omae no Mirai o Hakobe
Drama, 2011
10 reacties
Jigoku no Banken: Kerubersu
Actie / Sciencefiction, 1991
13 reacties
Yôkai Daisensô
Fantasy / Familie, 2005
47 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.