Noriko no Shokutaku (2005)
Genre: Drama
Speelduur: 159 minuten
Alternatieve titels: Noriko's Dinner Table / Suicide Circle 2 / 紀子の食卓
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Sion Sono
Met onder meer: Kazue Fukiishi, Tsugumi en Ken Mitsuishi
IMDb beoordeling: 7,1 (4.978)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Noriko no Shokutaku
"The family that eats together stays together."
Tiener Noriko Shimabara ligt overhoop met haar egoïstische vader en haar plek binnen zijn kleinburgerlijke "gelukkige gezin". Via het internetforum haikyo.com krijgt ze contact met meisjes uit de grote stad en besluit ze van huis weg te lopen. In Tokio ontmoet ze een van haar virtuele vriendinnen die haar meteen opneemt in een "family circle", een organisatie die rolspelende familieleden verhuurt. Later volgt haar jongere zus Yuka haar voorbeeld op. Als er dan ook nog in Tokio 54 meisjes collectief zelfmoord plegen en er geruchten rondgaan over het bestaan van een "suïcide circle", besluit de vader zijn dochters in Tokio te gaan zoeken.
Externe links
Acteurs en actrices
Noriko / Mitsuko
Kumiko / Ueno Station 54
Yuka / Yoko
Tetsuzo Shimabara
Ikeda
Taeko Shimabara
Tangerine
Broken Dam
Cripple #5
Midnight
Video's en trailers
Reviews & comments
-fal
-
- 2028 berichten
- 2281 stemmen
Noriko's Dinner Table wordt verkocht als prequel van Suicide Circle, en, eerlijk gezegd verwachtte ik niet veel van een 2,5 uur durende Suicide Club 0.
De film speelt in het zelfde universum als Suicide Circle, maar kiest een andere invalshoek en verlaat het horror-genre. Mind-fuck drama zou ik het haast willen noemen en net als bij Strange Circus - ook van Sono en uit hetzelfde jaar - werd ik gegrepen door een uitermate pakkende film.
In beide films is familie een thema, maar waar het in Strange Circus verknipte gezinsrelaties zijn, is het hier het verknipte binnen een normaal gezin dat voor een weirde filmervaring zorgt. Strange Circus is bizar in het kwadraat, maar ook deze film zou ik bizar willen noemen, zij het op veel ingetogenere en misschien wel intelligentere wijze. (Dat geldt ook voor een andere film waaraan ik een beetje moest denken, nl. Miike´s Visitor Q.)
De film bestaat uit verschillende a-chronologische blokken waarin vier personages (vader, zusjes, meisje uit Tokyo) gevolgd worden en waarin ze zelf, in de voice-over, zich de gebeurtenissen herinneren. Die combinatie van vertellers en beelden werkt erg goed en sleurt je de film in. (Alleen voor mij jammer dat mijn leestempo engels net wat te traag is. Er vliegt voor een Japanse film soms erg veel tekst voorbij.)
De super-esthetische stijl van Strange Circus is er niet, maar de onrustige, een beetje docu-achtige cameravoering, vaak dicht op de zeer goed geacteerde personages, levert boeiende beelden. De soundtrack is eerder sober en de gekozen muziek gedistantieerd.
Voorlopig 4 sterren.
Interessante regisseur, die Sono. Ik ben erg benieuwd naar zijn nieuwste.
What´s your role in life?
Olaf K.
-
- 1132 berichten
- 513 stemmen
Een tweeluik met Suicide Club (2002). Een groep van 54 schoolmeisjes springt in de avondspits en masse voor de metro. Net daarvoor verschijnen op een obscure website 54 rode stipjes. Al gauw wordt gedacht aan een zelfmoordclub. De twee films zijn origineel en verschillen erg van toon. Suicide Club is grotesk, bloederig, contrastvol, legt veel nadruk op het visuele en schakelt met gemak van sociaal drama naar horror. Het tweede deel bekijkt de onrust die ontstaat vanuit het gezichtspunt van een gezin, waar eerst één dochter en vervolgens twee dochters het ouderlijk huis zonder aankondiging verlaten. Dit deel is meditatiever, maar bevat naar het einde toe een aantal surrealistische scenes die me even op mijn hoofd deden krabben. Ik vond het geen spectaculair tweeluik, wel innovatief en gedurfd.
Goldenskull
-
- 24398 berichten
- 3030 stemmen
Beduidend minder dan Strange Circus en Love Exposure. Ik wist niet dat deze film een tweeluik vormde met Suicide Circle (nooit de alternatieve titel zien staan). Daar kwam ik echter al vrij snel achter en net als Suicide Circle, beviel ook deze Sono mij niet echt.
Qua uitwerking is het misschien niet echt vergelijkbaar, maar vervelen deed het al vrij snel. En dan duren 160 minuten lang zeg. De intro, chapter 1: Noriko is nog wel aardig, maar wanneer Yuka's chapter begint, begon ik mij al wat te vervelen. Dan zijn er nog ruim twee uur te gaan. Tja.
Natuurlijk zitten er nog wel wat leuke scènes in. Met 'Mitsuko's opa' bijvoorbeeld en ook de eerste family rental scène is erg lollig, sowieso wel een leuk idee. Op een bepaalde manier deed deze film me ook denken aan Love Exposure. Daarin hersenspoelt een sekte een paar personages. Hier is dat het geval bij Noriko en Yuka. Wel leuk om dat soort terugkerende thema's in Sono's films te zien. Maar dit was dan niet echt mijn film. Wel een wereld van verschil, een Love Exposure die vier uur onafgebroken boeit en Noriko's Table die ruim een uur minder duurt, maar ver van dat niveau verwijderd blijft.
2.0*
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Kon beter.
Niet zo ideaal om de twee films zo ver uit elkaar te zien natuurlijk, maar ik kon al snel weer inpikken bij de gebeurtenissen van de eerste film. Begin van Noriko's Dinner Table is vlotjes, toch komt er iets te snel sleet op.
De constante voice over over 160 minuten is iets te vermoeiend. Zeker in combinatie met immer doordreunende muziek. Had allemaal iets subtieler en/of rustiger gemogen. Acteerwerk verder wel goed (Ken Mitsuishi misschien geen groots acteur maar weet goeie rollen te kiezen) en Sono pakt uiteraard uit met enkele geweldige scenes, al komt de finale toch net iets te vroeg in deze film. Stukje daarna duurt nog iets te lang.
Probleem is dat de film iets te gefragmenteerd is, té lang duurt en niet gestileerd genoeg is om continue te boeien. Er zit ook niet genoeg gekkigheid in om te compenseren (wat in een Love Exposure wél werkte bijvoorbeeld). Het is allemaal niet slecht, geregeld zitten er aantal geweldige scenes in, maar over het algemeen schiet de film toch iets tekort. Ik ben meer van Sono gewend.
3.0*
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Geweldige Sono weer en begin hem steeds beter te waarderen. De films die ik een paar jaar geleden van hem zag, staan allemaal op een aardig zuinige beoordeling, met Suicide Circle als minst favoriete. Nu is het de vraag of ik simpelweg zijn beste films nu pas zie, of dat het aan mijn ontwikkeling als filmliefhebber ligt. Mijn gevoel zegt het laatste, dus wellicht wat herzieningen doen in de toekomst. Maar eerst maar eens zijn oeuvre verder doorwerken. Moet vooral veel van zijn recente films nog zien.
Dan verder over deze film. Wat mij vooral opvalt is het meesterlijk gebruik van voice-overs (door de personages zelf). Vaak genoeg vind ik dat juist afbreuk doen aan een film, maar hier was het een grote meerwaarde. Mooi hoe de belangrijkste personages een eigen deel hebben en sterk worden uitgediept. Helemaal doordat dit niet chronologisch gebeurt, en het geheel steeds meer lading en betekenis krijgt. Sommige scènes krijgen bijvoorbeeld pas een uur later een vervolg en daarbij een nieuwe invalshoek. Dat gefragmenteerde karakter werkte voor mij juist bijzonder goed. Al is er overal wel gewoon een duidelijke structuur. Sono gebruikt ook constant verschillende camera's (althans verschillende looks), wat mooi aansluit bij dat gefragmenteerde karakter van de film. Verder deed het me vaak denken aan die nog langere epic Love Exposure. Bepaalde elementen en symbolen komen duidelijk in die film terug, alleen al die parkiet bijvoorbeeld.
Het einde had inderdaad wel wat beter kunnen worden uitgevoerd. Ging iets te lang door, met name doordat het camerawerk toen saaier werd met meer statische shots in een nogal kleurloos huisje. Het absolute einde was dan weer wel behoorlijk fraai. Toch knap hoe Sono de emotie altijd oprecht kan houden tussen alle waanzin door.
Zat het grootste gedeelte op een dikke 4.5*. Uiteindelijk nog net dat cijfer weten te behouden.
beavis
-
- 6584 berichten
- 13788 stemmen
Leuke review. Hoop deze ook nog dit jaar te bekijken, erg benieuwd.
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Zal maar niet zeggen dat de film jou ook goed moet liggen, want meestal blijkt dan juist het tegendeel waar
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Al weer de achtste film die ik van Sono gezien heb en ook deze film wist mij weer te boeien. Dat ligt voornamelijk aan het bizarre plot. Aanvankelijk werd ik volledig op het verkeerde been gezet. Ik dacht dat wij de voorgeschiedenis te zien zouden krijgen van die collectieve zelfmoord van die schoolmeisjes. Dat bleek dus niet zo te zijn. Het ging hier dus om de "family circle", niet om de "suicide circle". Beide circles hoorden wel tot dezelfde organisatie. Dat geeft deze film wel een wreed karakter trouwens. Of je speelt een rol in de family circle, of je speelt een rol in de suicide circle. Die rol werd later ook door een van die leden duidelijk gemaakt. Die had het ook over de "circle of life". Aan de rand van de dood krijgt het leven pas waarde. Dat laatste zie je bij de meeste films van Sono, die met de dood een loopje neemt. De slachtoffers sterven doorgaans met een lach op het gezicht; óf zij springen lachend voor de trein óf zij vragen lachend om gedood te worden. Het is alsof zij willen zeggen; ach, het behoort allemaal tot de "circle of life", in een volgend bestaan wordt het misschien allemaal anders. Dit doet mij denken aan de "Eeuwige Wederkeer" van Nietzsche, waarmee deze filosoof bedoelt dat alles zich in een eindeloze kring blijft herhalen. Tot zover mijn filosofische interpretatie van de film.
Toch wist deze film niet het niveau te halen van Suicide Club en zeker niet van Love Exposure, waarop deze film qua stijl het meest leek. Op visueel vlak vond ik Noriko's Dinner Club beduidend minder, het duurde allemaal ook wat te lang en de gesproken tekst was wel erg veel. Ik kon het tempo, én kijken én lezen tegelijk, nauwelijks bijhouden.
3,5*
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Ja, prima. Was zelf Suicide Circle al zo goed als vergeten. Het is ook geen gewoon vervolg, het speelt zich af voor, tijdens en na de gebeurtenissen in Suicide Circle. Eerder dus een prequel zoals -fal al aangaf. Als je ze beide van plan bent te kijken kan je wel het best eerst met Suicide Circle beginnen.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Top, ga ik toch maar op zoek naar het eerste deel. Maar heb deze al in bezit haha, schrok een beetje toen ik de alternatieve titel zag.
Woland
-
- 4162 berichten
- 3404 stemmen
Ook in deze companion piece van Sono's Suicide Club is de dood immer nabij. Het is voornamelijk een dramafilm (wat IMDb ook mag beweren), met wederom een best bizar verhaal dat gelinkt is aan Suicide Club. Hier zien we een ander soort manifestatie van dezelfde vreemde organisatie: een soort van cultus die in te huren is als familie voor eenzame Japanners. Noriko's Dinner Table is een donkere film waarin twee meisjes weglopen van huis en gehersenspoeld worden, en we zien vanuit verschillende oogpunten hoe het zover heeft kunnen komen en in wat voor bloedbad dat resulteert. Best interessant en Sono kan een fraai potje filmen, maar toch ook wat in herhaling vallend en wat mij betreft toch ruim te lang.
Basto
-
- 10063 berichten
- 6817 stemmen
Sono’s bizarre variant op Rent-a-Friend (2000) - MovieMeter.nl
Het is minder extreem dan zijn meeste andere films en het neemt behoorlijk de tijd. Maar het blijft wel weer boeien en verbazen. Zeker voor de westerling waar het thema van vervreemding veel minder speelt. Zeker niet z’n beste en het ziet er ook niet heel aantrekkelijk uit allemaal, maar voor wie geduld heeft, biedt het wel weer een bijzondere kijkervaring.
3,5
umbra
-
- 3657 berichten
- 3418 stemmen
Had deze nog steeds niet gezien en dat terwijl ik Suïcide Circle uit 2001 zo geweldig vond. Deze sequel, verdeeld in 5 delen, vernoemd naar 1vd hoofdpersonages, speelt zich af vóór, tijdens en na de beruchte massale 'zelfmoord'. En wat een heerlijk lange speelduur Gesmuld van begin tot eind. Kan het werk van Sion Sono blijkbaar zeer waarderen, oa. 'Tsumetai Nettaigyo' en Tokyo Gore Police vonk ook de max. 9/10.
Pre- en sequels
Jisatsu Sâkuru
2001
66 reacties
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Ai no Mukidashi
Drama / Komedie, 2008
93 reacties
Jigoku de Naze Warui
Komedie / Drama, 2013
30 reacties
Kimyô na Sâkasu
Drama, 2005
33 reacties
Tsumetai Nettaigyo
Thriller / Drama, 2010
68 reacties
Tokyo Tribe
Actie / Muziek, 2014
51 reacties
Kûki Ningyô
Drama, 2009
90 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.