Genre: Drama / Horror
Speelduur: 110 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Paul Leni
Met onder meer: Mary Philbin, Conrad Veidt en Julius Molnar
IMDb beoordeling: 7,6 (8.000)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot The Man Who Laughs
"THE BREAKING HEART BEHIND THE LAUGHING FACE."
Gwynplaine, zoon van Lord Clancharlie, heeft een permanente glimlach op zijn gezicht. Deze werd er door de Koning, uit wraak voor verraad van de vader van Gwynplaine ingesneden. Gwynplaine wordt geadopteerd door een showman en tijdens zijn reizen wordt hij een populair idool. Hij wordt bovendien verliefd op de blinde Dea. De koning sterft, en zijn kwade nar probeert om Gwynplaine te vernietigen.
Externe links
Acteurs en actrices
Gwynplaine
Dea
Duchess Josiana
Barkilphedro
Ursus
Lord Dirry-Moir
(onvermeld)
King James II
Queen Anne
Video's en trailers
Reviews & comments
Angel Peacock
-
- 11 berichten
- 128 stemmen
Echt een geweldige film! Conrad Veidt op z'n best. Blijft tot het einde boeiend. Voor de zwartgallige carnivalliefhebber.
Flipman
-
- 6398 berichten
- 1069 stemmen
Deze film wil ik erg graag zien! Ik ben een groot fan van The Batman (meer van de comics en graphic novels dan de films, maar toch), en Gwynplaine was een grote inspiratiebron voor The Joker !
Uncle_Junior
-
- 202 berichten
- 241 stemmen
Hij staat in z'n geheel op youtube. Laatst gekeken en af en toe zitten er echte pareltjes tussen de tientallen stomme films op YT.
Chainsaw
-
- 8580 berichten
- 3418 stemmen
Zo vlak voor The Dark Knight is het toch leuk om te zien waar die befaamde Joker nu eigenlijk vandaan komt. The Man Who Laughs is een interessante en prima gemaakte film, die ontzettend sterk begint en enkel tegen het einde een beetje inzakt. Film bevat een goed sfeertje, een paar cinematografische hoogstandjes en uitstekend spel van onder andere Conrad Veidt als de man die gedoemd is altijd te lachen.
Maar zoals gezegd verloor de film tegen het einde jammer genoeg wat kracht en ook de sfeer werd minder. Daarnaast ben ik ook niet helemaal te spreken over het einde. Ik las dat het einde in het boek van Victor Hugo slecht afloopt voor Gwynplaine en Dea in tegenstelling tot het happy end in deze filmversie. En ik moet zeggen dat ik dát einde toch veel liever had gezien. Maar desondanks een prima film, dit. Erg leuk om eens gezien te hebben.
3,5 sterren.
VanRippestein
-
- 1178 berichten
- 1052 stemmen
Hij staat in z'n geheel op youtube. Laatst gekeken en af en toe zitten er echte pareltjes tussen de tientallen stomme films op YT.
Helaas is de kwaliteit zoslecht dat de gehele kijkervaring weg is.
Heb m besteld, ben benieuwd
rick@themovies
-
- 276 berichten
- 0 stemmen
Helaas nogal sentimentele draak.
De film begint op zich goed. De inleiding tot het drama ontvouwt zich erg snel, en de eerste beelden van regisseur Leni zijn fraaie voorbeelden van de Duitse expressionistische school.
Helaas gaat het na een klein kwartiertje al behoorlijk mis als het eigenlijke verhaal echt op gang komt. De overdaad aan melodrama wordt door Leni zonder enige nuance op de toeschouwer afgevuurd. Daardoor verdwijnt elke spanningsboog en wordt de film gewoon ronduit saai.
Grootste probleem daarbij is Conrad Veidt, wiens groteske grijns uitlsuitend vergezeld gaat van zijn betraande ogen, waar de pathetiek en het zelfmedelijden in onophoudelijke stromen vanaf druipt. Met name door die houding kan ik eigenlijk geen enkele sympathie voor zijn karakter opbrengen.
De film wordt begeleid door een soundtrack die niet alleen bestaat uit een muzikale score, maar ook door begeleidende achtergrondgeluiden. Deze techniek is slechts enkele malen gebruikt in de overgangsperiode van stille film naar geluidsfilm. Ik vond het niet echt een succes, en had liever een klassieke muzikale soundtrack gehad.
Positieve elementen zijn de zeer fraaie, gotisch aandoende decors en het spel van Olga Baclanova als de rebelse en zeer hitsige Hertogin Josiana.
VanRippestein
-
- 1178 berichten
- 1052 stemmen
Goeie review Rick@themovies. Ben het niet helemaal met je eens, maar toch. Het sentimentele is typisch zo'n love it/hate it geval. Echt iets van die tijd, waar niet iedereen zich in kan vinden. Ikzelf vond het eigenlijk wel fijn: zo'n overgedramatiseerde film op zn tijd. Want wat de film doet, doet hij in mijn ogen goed.
De film gebruikt fox movietone (of iets wat daarop lijkt). Inderdaad qua geluidseffecten nogal een misser. Maar goed, toen de geluidsfilm begon werd het helemaal beroerd: een groot geknor met wat muffe stemmen erdoorheen. Is dat nou iets wat je een maker kwalijk kan nemen of niet? Het gaat tenslotte puur om een technisch gebrek, maar irritant is het wel.
Friac
-
- 1323 berichten
- 1056 stemmen
Ik sluit me aan bij Chainsaw: de film begint erg sterk, maar wordt naar het einde toe een beetje minder. Scènes worden te lang gerekt, de focus verslapt een tikkeltje en cinematografisch wordt het oorspronkelijke niveau zelden tot nooit geëvenaard.
Net als Rick@themovies en VanRippestein stoorde ik me ook aan de klankband, de toegevoegde geluiden en stemmen kwamen behoorlijk 'tacky' over. Voorts wel een mooie score, althans degene die ik via Youtube (met sowieso een matige kwaliteit) te horen kreeg.
In het algemeen vond ik The Man Who Laughs een zeer mooie stille film: een ontroerend romantisch verhaal dat sterk gedragen wordt door het tragische hoofdpersonage, fantastisch vertolkt door de enigmatische Conrad Veidt. De ultieme betrachting van de boosaardige nar was me bij momenten niet al te duidelijk en het hele gedoe in de House of Lords was me iets te langgerekt dan noodzakelijk was. Zoals gezegd: het sterktepunt van de film ligt wat mij betreft in het eerste deel, al is het verhaal zeker sterk genoeg om te blijven boeien tot aan het einde toe.
Vraagje: die slow-motion beelden die ik in de Youtubeversie zag, is dat een fout of zit dat ook zo in de originele film?
Overigens nog een suggestie naar Moviemeter toe: kan het label 'horror' niet vervangen worden door 'romantiek'? Ik merk dat jullie dezelfde labels als IMDb gebruikt hebben, maar 'horror' is absoluut een misleidende term. Jarenlang dacht ik dat het hier inderdaad een horrorfilm betrof, maar uiteindelijk is het gewoon een puur romantische vertelling.
Conclusie: een mooie film uit de stille periode - dus zoetsappig tot en met - die niet helemaal evenwichtig is tot aan de eindmeet en soms te lijden heeft onder de klankexperimenten uit die periode. Het ontroerende verhaal en het fantastische hoofdpersonage zorgen echter voor een mooie kijkervaring, wat zich vertaalt in een ruime 3,5*!
3,5*
Toon1
-
- 497 berichten
- 2713 stemmen
Vraagje: die slow-motion beelden die ik in de Youtubeversie zag, is dat een fout of zit dat ook zo in de originele film?
Dan moet je geen films op Youtube kijken. Het is sowieso doodzonde en het ergert me enorm dat mensen het doen en nog eens groot me te koop lopen ook. Een echte filmliefhebber kijk toch geen films op Youtube?? Wat voor kwaliteit krijg je dan in hemelsnaam! Een lachertje is het. Bovendien steun je de filmindustrie er helemaal niet mee. Doodzonde. Wat mij betreft moet de crew ingrijpen wanneer er weer eens naar Youtube verwezen wordt. Mensen kunnen heus zelf de zoekfunctie op Youtube gebruiken om te zien of een bepaalde film er op staat en ze deze in slechte kwaliteit willen zien.
Friac
-
- 1323 berichten
- 1056 stemmen
Beste Toon1, ik begrijp je verontwaardiging. Ik wil je wel gerust stellen: 97% van de film die ik zie, bekijk ik op volstrekt legale wijze (bioscoop, dvd, bibliotheek). Ook ik heb een hekel aan de doorwinterde "pindakazers".
Echter zijn bepaalde films gewoon enorm moeilijk te verkrijgen: ofwel zit je met regioproblemen, ofwel bestaat er gewoonweg geen goede versie of betaal je minstens 30 euro voor een obscure film. Naar mijn ervaring is The Man Who Laughs er zo eentje: ik heb al een tijd zitten zoeken naar een dvd van aanvaardbare kwaliteit/prijs, maar die kwam ik niet tegen. In dat geval vind ik dat een omweg naar Youtube (waarbij ik overigens geen "eigendom" verwerf) te verdedigen valt.
En geloof me vrij: als filmliefhebber vind ik het vreselijk om mooie films in erbarmelijke kwaliteit op een klein scherm te moeten bekijken.
P.S.: Zou je dan aub ook even willen antwoorden op mijn vraag die je in je quote opnam? Ik veronderstel (hoop) in elk geval dat het aan Youtube ligt...
Toon1
-
- 497 berichten
- 2713 stemmen
Prima hoor. Ik richtte me in principe niet specifiek tot jou, maar tot het algemene filmpubliek. Ik heb zelf overigens van deze film de Kino dvd die verder prima is. Maar ik snap je punt en geef je daarin ook gelijk. Als het onmogelijk is een film te kopen of op een eender welke legale manier te kijken, moet je je toevlucht nemen naar de digitale wereld.
En ja, die slow motion, dat ligt aan Youtube geloof ik. Want ik herinner me niet dat ik dat tegenkwam in de film...
alexspyforever
-
- 21063 berichten
- 2328 stemmen
Conrad Veidt kende ik al van sterke performances in Cabinet of Dr. Caligari and Orlac's Hände. IK dacht voor de rol van de laughing man meteen dat is iets voor de man with a 1000 faces Lon Chaney, maar Veidt bewiijst hier dat ook hij het op een overtuigende manier kan brengen. Het moet niet makkelijk zijn zo steeds met een grimas op je gezicht rondlopen en toch kon je als kijker zien wanneer Gwynplaine verdrietig was voornamelijk via de ogen. Mooie keuze voor Mary Philbin als de blinde Dea die ik al eerder zag schitteren aan de zijde van dat andere silent movie icoon Chaney in The Phantom of the Opera. En niet te vergeten ondanks zijn nu wat grappige naam (Homo) was ik onder de indruk van de hond. Vooral die scène waarin hij Dea tot bij Gwynplaine probeert te brengen vond ik fantastisch. Maar in zijn geheel vond ik het een heel mooie film, ontroerend en spannend tot op het einde.
Roger Thornhill
-
- 5579 berichten
- 2201 stemmen
Een meesterwerk van de late zwijgende film, met naast de superbe vertolking van Conrad Veidt en de bijzonder luxueuze sets voor mij als hoogtepunten de indrukwekkende en zeer kleurrijke massascènes op de kermis en bij het volksoproer. Ik heb nu in korte tijd drie films van Paul Leni gezien (naast déze ook Das Wachsfigurenkabinett uit 1924 en The cat and the canary uit 1927), en stuk voor stuk zijn dat nog altijd prachtige films met een behoorlijke dynamiek en (uiteraard) fantastische sets.
Woland
-
- 4165 berichten
- 3405 stemmen
Hmmm, ik weet het niet met The Man Who Laughs. Laten we beginnen met het feit dat, hoewel 'ie telt voor de horror challenge, dit verder op geen enkel vlak een horrorfilm is, net zo min als the Elephant Man of the Hunchback of the Notre Dame dat zijn. The Hunchback of Notre Dame is wel een goed referentiepunt - ook geschreven door Victor Hugo, en met toch wel veel dezelfde thema's. Misvormde hoofdpersoon ontvoerd als kind en bekend/berucht bij het volk om hun misvorming, liefde (van zowel de echte, de onbeantwoorde en de opportunistische variant in dit geval), intriges in de hogere rangen van de maatschappij, en een behoorlijk dik aangezet plot.
Maar als film pakte The Man Who Laughs me niet echt. Wat me voornamelijk tegenstond was de voortdurende sentimentaliteit, en het pathos waarmee met name Conrad Veidt zich met tranende ogen (en een behoorlijke enge grijns) door de film heen acteert. Subtiliteit hierin, of in het plot in het algemeen, doet de film ook niet aan. Dat deed toch behoorlijk af aan het kijkgenot deze ochtend. Verder is er ook veel goeds over de film te zeggen, hoor. Prachtig gefilmd, met indrukwekkende decors en massascenes, en dankzij het nogal drukke plot gebeurde er tenminste wel genoeg. Maar dit is toch niet mijn soort film.
alexspyforever
-
- 21063 berichten
- 2328 stemmen
Blijft nog steeds een goede film al werkt de magie toch wat minder dan de eerste keer dat ik deze zag. Sterke acteerprestaties van Conrad Veidt die ook al schitterde in The Hands of Orlac (ook daar in de titelrol) en Mary Philbin die ondanks de blindheid van haar karakter nog meer straalde dan in Phantom of the Opera. Mooie decors, maar deze nu vergelijkend met The Hunchback of Notre Dame van een 5-tal jaar eerder is de laatste toch nog een stuk indrukwekkender. Misschien mis ik hier toch dat rauwe en duistere sfeertje van Hunchback en Phantom.
joolstein
-
- 9157 berichten
- 7611 stemmen
In de film herken je duidelijk de voortekenen van de Universal Monsters-films die nog zullen gaan komen. Veel van de elementen uit die films zien we hier al in terug: sombere, gotische settings; griezelige technieken met de verlichting, krachtige spanning gecombineerd met humor; en de verwrongen, monsterlijke make-up van de hoofdpersoon. Deze elementen zijn geheel toe te schrijven aan regisseur Paul Leni, een Duitse expressionistische regisseur uit de jaren '20 die films is gaan maken in Amerika. Deze was tevens verantwoordelijk voor de meeste decorontwerpen. Deze met donkere atmosfeer, horror-elementen en humor gevulde horrorfilm bezit dus veel kenmerken die bij latere Universal Monsters-horrorfilms gebruikelijk zullen gaan worden.
Losjes gebaseerd op de roman L’Homme Qui Rit van Victor Hugo vertelt de film het tragische verhaal over Gwynplaine en zijn geliefde blinde Dea. En al lig de nadruk niet echt op de horror, zijn er wel een paar mooie gruwelijke taferelen (uit het oogpunt van 1928) te vinden. Toch is deze veel meer opgezet om een groot publiek aan te spreken. Dus is er veel tijd voor romantiek en actie in de vorm van massascènes te zien. Verder zorgt de hond Homo, de wolf nog voor een paar vertederde momentjes.
De Russische actrice Olga Baclanova, die ik later nog tegenkwam als de trapeze-artiest Cleopatra in Freaks,speelt Hertogin Josiana, een verwende, liederlijke erfgename die probeert Gwynplaine te verlokken in een rendezvous. In Dea was de actrice Mary Philbin te herkennen die al eerder in een ander verfilming van Victor Hugo; The Phantom of the Opera te zien was. Maar de meeste eer gaat toch naar de fantastische Duitse Conrad Veidt (Das Cabinet des Dr. Caligari, Orlacs Hände of Jaffar in The Thief of Bagdad) Hoe hij constant rondloop met die grijns, terwijl hij met zijn ogen toch het verdriet uitbeeld van een getergd persoon, is erg goed!
Die doodsgrijns van Gwynplaine was een creatie van make-up artiest Jack Pierce. Deze man was later ook betrokken bij vele Universal Horror-films inclusief; Frankenstein, The Mummy, The Wolf Man, The Invisible Man. En dan is er nog het geluid: Universal was in mei 1927 begonnen met de pre-productie van de film. Echter vond er toen een onvoorziene gebeurtenis plaats. Warner Bros bracht de film ' The Jazz Singer,' één van de eerste films waarin de acteurs praten, uit. Die film werd een succes en om hun aanzienlijke investering in The Man Who Laughs niet verliezen, gingen ze aan het werk om een Movietone-soundtrack voor de film te creëren.
Zowel historisch als ook als vermaak was deze film dus zeer de moeite waard om te kijken.Een heerlijke spannende ontroerende film met een prachtige donkere sfeer en een echte publiekstrekker uit de jaren '20.
Roger Thornhill
-
- 5579 berichten
- 2201 stemmen
En laten wij ook niet vergeten dat de meest "geziene" rol van Conrad Veidt die van Major Heinrich Strasser in Casablanca was!
CINEMATEKbe
-
- 113 berichten
- 0 stemmen
Herontdek deze film met live piano op zaterdag 7 december 2019 en geniet van de echoes die je in de recente The Joker terug vindt, want deze film inspireerde het oorspronkelijke Marvel-personage CINEMATEK - Programma - The Man Who Laughs
Number23
-
- 8253 berichten
- 4941 stemmen
Herontdek deze film met live piano op zaterdag 7 december 2019 en geniet van de echoes die je in de recente The Joker terug vindt, want deze film inspireerde het oorspronkelijke Marvel-personage CINEMATEK - Programma - The Man Who Laughs
shrink
-
- 1977 berichten
- 2228 stemmen
Ik begrijp wel dat deze film zo'n hoge score krijgt. Het ziet er allemaal mooi uit voor een film uit 1929. Maar het is niet helemaal mijn ding. Daar kan de film enerzijds niets aan doen (nog geen gesproken teksten), maar ik vind zelf de film te lang en er is nergens sprake van iets dat op horror lijkt (alleen die hond tegen het einde). Het was vooral een erg treurige film. Tegen het irritante aan wordt hij uitgelachen. Hij ziet er ook wel apart uit, maar om zo overdreven te gaan zitten uitlachen. Het was een andere tijd..
Dievegge
-
- 3000 berichten
- 7699 stemmen
Lang vóór La Vache qui rit was er al L’Homme qui rit. Net als Quasimodo werd de man met het verminkte gezicht door Victor Hugo bedacht. Hij is grotesk - op een expressieve manier lelijk. De blinde Dea is de enige die z’n innerlijke schoonheid ziet. Gravin Josiana heeft dan weer een mooi uiterlijk maar een lelijke binnenkant.
Je wordt meteen het verhaal in geworpen via die voorgeschiedenis met de comprachicos (“kinderkopers”). Er is een kloof tussen de armoede van het gepeupel en de rijkdom in hoofse kringen. Door een wisseling van fortuin komt Gwynplaine afwisselend in beide milieus terecht.
Ondanks een vals gebit met metalen haken weet Conrad Veidt emoties over te brengen met z’n gezicht. Mary Philbin heeft de starende blik van een echte blinde. Olga Baclanova zou nogmaals de verleidster spelen in Freaks (1932). Een wolfshond en een aapje zorgen voor extra pit. Er zijn woelige scènes met veel figuranten, vb. als toeschouwers bij de freakshow. In de climax zitten grote sets, stuntmannen, fakkels, rook en water. Later werden hier muziek en geluidseffecten aan toegevoegd, maar de oorspronkelijke, stomme versie werkt het beste.
Het laatste nieuws
Oscarwinnaar Louis Gossett Jr. (87), die historische prestatie neerzette, overleden
Netflix-gebruikers streamen massaal nieuwe misdaadfilm 'Rest in Peace', kijkcijfers stijgen snel
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Bekijk ook
Napoléon Vu par Abel Gance
Biografie / Drama, 1927
39 reacties
Suna no Onna
Drama / Thriller, 1964
143 reacties
The Crowd
Komedie / Drama, 1928
22 reacties
Im Lauf der Zeit
Drama / Roadmovie, 1976
20 reacties
Safety Last!
Komedie, 1923
64 reacties
Onibaba
Drama / Horror, 1964
54 reacties
Gerelateerde tags
clownpsychotronicjester
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.