Tajuu Jinkaku Tantei Saiko - Amamiya Kazuhiko no Kikan (2000)
Genre: Horror
Speelduur:
324 minuten (miniserie, 6 delen)
Alternatieve titels: MPD Psycho / Multiple Personality Detective Psycho - Kazuhiko Amamiya Returns / 多重人格探偵サイコ
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Takashi Miike
Met onder meer: Naoki Hosaka, Tomoko Nakajima en Rieko Miura
IMDb beoordeling: 6,8 (739)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Tajuu Jinkaku Tantei Saiko - Amamiya Kazuhiko no Kikan
"Malice spreads like disease."
Yôsuke Kobayashi ziet zijn vrouw vermoord worden door een seriemoordenaar. Na deze gebeurtenis verandert hij in een totaal ander mens en begint hij een manische zoektocht naar de dader.
Externe links
Acteurs en actrices
Kazuhiko Amamiya / Yôsuke Kobayashi / Shinji Nishizono
Machi Isono
Chizuko Honda / Chizuko Kobayashi
Saku Ooe
Hisashi Shimazu
Video's en trailers
Reviews & comments
Macmanus
-
- 13726 berichten
- 3630 stemmen
O wat een lekkere miniserie van Miike.
Hij is hier weer lekker aan het experimenteren.
Wat betekend dat er een paar heerlijke scènes inzitten en een paar minder gelukte scènes
Het verhaal gaat over een serie moordenaar die van lichaam naar lichaam gaat door aanraking (zoals Fallen) of telefoon.
Als ze per telefoon worden gehypnotiseerd, dan volgt er een geinig liedje met een leuk tekenfilmpje.
In elke aflevering bevind de seriemoordenaar zich weer in een ander lichaam in een andere setting (soms veranderd die in 1 aflevering nog van lichaam). En elke keer zitten dezelfde 3 rechercheurs en 1 agent achter hem aan.
Het was niet altijd even duidelijk maar “who gives a fuck” met die heerlijke scènes.
Zoals; Bingo spelen met lichaam delen, Meisjes die lekker lopen te schieten, van mensen hun hoofd een bloempot maken en een gast met een tong van 30 centimeter, je ziet het alleen in een Miike film
Een aanrader voor de Miike fan.
Heerlijk om steeds lekker een aflevering te kijken voor het slapen gaan.
3.5 sterren. (met kans op meer)
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11970 stemmen
Ben het wel eens met Macmanus, maar mij duurde het allemaal te lang.
Het verhaal is een echt kluwen van personages en weirdness, dus daar moet je niet teveel op letten. Maar 6 afleveringen van rond de 55 minuten elk (zonder reclame), ik had soms was moeite om nog interesse te tonen.
En toch, veel experimentele, weirde scenes. Alleen vaak net te goedkoop. Wat er in een Izo dan geweldig knap uit zag, was hier soms te amateuristisch. Zal wel aan het budget gelegen hebben, maar daar heb je als kijker weinig aan natuurlijk. Boeiend, maar je moet je vervelen, of nog studeren .
Heb nu wel zin gekregen in de manga.
3*
-fal
-
- 2028 berichten
- 2281 stemmen
Nieuw op dit forum: hoi!
Heel veel kijkervaring met Aziatische films heb ik niet, ik ben het net allemaal aan het ontdekken. Van Miike heb ik Visitor Q, Ichi, The box en Silver (die vergeet ik maar liever) gezien en ben geïntrigeerd geraakt door de man zijn films.
MPD Psycho leverde een zeer verwarrende ervaring op. Het verhaal wordt zeer traag verteld en blijft tot het laatste deel toe zeer duister. Soms denk je dat je iets snapt, maar wordt je vervolgens weer pootje gelapt. Zelfs na deel 6 ben ik er niet zeker van dat ik het allemaal wel goed begrepen heb.
In de “making of”` zegt Miike: I would like the viewers to just watch without thinking too much. Try to feel the story in that way. if you try to take each episode and find reasons for the actions taken, or read too much into the story endings, the story won´t make sense from a normal, logical standpoint. I´d like you to view it as a different kind of story, to see that there are different ways of making films and conveying feelings.
Het verhaal is zo verteld dat je het als kijker ook niet snappen kunt. Vaak wordt een kijker in een detective uitgenodigd mee te denken met het hoofdpersonage. Hier weten de personages veel meer dan de kijker, iets wat in deel 6 duidelijk wordt als de detective doodleuk met gegevens van het verhaal op de proppen komt zonder dat daar voor de kijker zichtbare deductie aan vooraf is gegaan.
De opeenvolging van de verschillende aflevering werkt ook vervreemdend. Ze staan niet “los” van elkaar, maar er is ook geen sprake van een 3 uur durend verhaal dat is opgedeeld in 6x50 min. Het zijn meer episodes waar tijd tussen zit. Ofschoon ze alle 6 ook stilistisch duidelijk bij elkaar horen, hebben alle afleveringen zelf toch ook weer iets eigens.
Het duistere van het verhaal frustreert - tot het punt dat ik dacht: “ik geef het op” - maar niet zo dat de kijkervaring verstoord wordt. Veelmeer verschuift die naar het formele. Miike levert waanzinnige, sterke, haast surrealistische beelden die mij helemaal in de film opzogen. Het begrip low-budget lijkt voor Miike geen betekenis te hebben. Ja, het is niet gelikt en haast amateuristisch bij wijlen, maar meestal kreeg ik toch het gevoel: zo moet het en niet anders. (Ook de gedoceerde soundtrack is zeer effectief.) Nu ik alle 6 delen gezien heb, zou ik omwille van het verhaal de serie nog eens opnieuw moeten kijken, maar tegelijk denk ik: is dat echt nodig?
Vaak zie je bij low-budget films dat er een krachtige sfeer van eenzaamheid opgeroepen wordt, alleen al door het feit dat er bezuinigd wordt op figuranten waardoor de wereld “leeg” lijkt. In MPD Psycho gaat dit nog verder: er lijkt wel - mede ook door de veelvuldig maar niet overdadig gebruikte CGI - een compleet nieuw universum geschapen te worden waar je als kijker alleen maar als buitenstaander naar kunt kijken. Het verhaal is daar debet aan, de beelden, maar ook de personages werken vervreemdend met veelal minimalistisch acteren. Je kunt je maar moeilijk met de personages identificeren en ze weerstreven dat ook waar ze bijvoorbeeld haast emotieloos op gruwelijkheden reageren.
Het is alsof je als kijker door een mistbank loopt, verstoken van houvast. (beter eigenlijk: alsof je vóór een mistbank staat).
Er zitten gewild komische fragmenten in bijna alle delen. Die zijn klungelig geacteerd en regelmatig uiterst flauw. Daar echter de hele MPD-wereld *vreemd* blijft, accepteer je die scènes ook als “vreemd”, terwijl je eigenlijk zou moeten zeggen dat Miike hier verschrikkelijk de plank misslaat. Hetzelfde geldt voor de gruwelijkheden die er in de delen zitten. Gore-fans zullen hier hun kick niet vinden. Ze worden zo in beeld gebracht dat je er niet door gechoqueerd raakt. Ik nam ze waar, constaterend, als niet toebehorend aan mijn wereld, maar als deel van het MPD-universum. In die zin is dit wat mij betreft ook geen horror film, eerder thriller. Met name in de eerste delen worden enkele bloedige scènes met CGI verhuld. Censuur? Wellicht, maar ook andere, niet gruwelijke beelden worden met CGI vervreemd. Als het al censuur is, is er in de uitwerking een deugd gemaakt. (vervreemding)
Er zit maatschappij-kritiek in de MPD - People want to be controlled by the state. The state wont miss the chance”. - maar de serie werkt niet pretentieus. Voor mij gaat MPD inderdaad, zoals Miike zei, vooral over “different ways of making films”.
Alhoewel het mysterieuze van het verhaal je zeker in de greep houdt en tegelijkertijd buiten sluit, is het vooral de filmische vertelwijze, de beelden zelf, die mij als kijker enorm gevangen hielden en fascineerden. Echt een fantastische belevenis.
Naast de 6 afleveringen is er ook een “making of”: een uur lang interviews met Miike en diverse acteurs.
3,5 sterren.
Derekbou
-
- 281 berichten
- 3590 stemmen
Ik had het halverwege deel twee bijna opgegeven, maar ik ben blij dat ik toch doorgezet heb. Voor het verhaal hoef je MPD Psycho niet te kijken, dan kun je je denk ik beter storten op de manga. Wat het voor mij uiteindelijk toch de moeite waard maakte om door te kijken was vreemd genoeg de flauwe humor van Miike. Ren Osugi zet een schitterend personage neer; een doorgewinterde, opgefokte, door de rest van het korps uitgespuwde detective die de ene naar de andere tegenslag krijgt te verwerken. Desondanks blijft hij altijd opgewekt, zelfs na het overlijden van zijn vrouw, zijn minnares en haar zoontje. Vooral samen met de figurine otaku, die de moorden d.m.v. zelfgemaakte poppetjes reconstrueert, vormt hij een hilarisch duo.
De komische inslag maakt duidelijk dat MPD Psycho zich zeker niet serieus neemt, zoals we eigenlijk wel gewend zijn van Miike. Tel je daar nog de verplichte maar intentioneel overdreven censuur (als statement), de amateuristische low-budget special effects en de personages, veelal lijdend aan een gebrek aan logica en pathos, bij op dan kom je uit op een zeer vermakelijk rariteitenkabinet.
IJzersterk wordt het helaas nergens en je concentratievermogen wordt ook zeker op de proef gesteld, omdat elke aflevering eigenlijk net wat te langdradig is. Maar MPD Psycho biedt wel een aparte ervaring die ik zelfs in Miike's andere films nog niet tegen ben gekomen. Daarom in ieder geval verplichte kost voor fans van deze eigenzinnige regisseur.
erik1677
-
- 1787 berichten
- 0 stemmen
Helaas, ik kon hier totaal niet inkomen.
Normaal wel fan van Miike, maar dit was totaal niet aan mij besteedt.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Samehada Otoko to Momojiri Onna
Actie / Mystery, 1998
70 reacties
The Asphyx
Sciencefiction / Horror, 1972
4 reacties
Cold and Dark
Horror, 2005
5 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.