Spasi i Sokhrani (1989)
Genre: Drama
Speelduur: 167 minuten / 133 minuten (re-edit)
Alternatieve titels: Rescue and Save / Madame Bovary / Save and Protect
Oorsprong:
Sovjet-Unie
Geregisseerd door: Aleksandr Sokurov
Met onder meer: Aleksandr Cherednik
IMDb beoordeling: 6,4 (318)
Gesproken taal: Russisch
Releasedatum: 16 februari 1990
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Spasi i Sokhrani
Een zeer fantasierijke en gevoelige vrouw van een arts in dorpje in een ver afgelegen provincie in Rusland, wil wat leven in haar saaie bestaan brengen. Van haar man hoeft ze daarbij niets te verwachten. Ze gaat op zoek naar avontuur en heeft seks met bijna de gehele mannelijke bevolking van het dorp. Haar seksuele uitspattingen ontaarden uiteindelijk in waanzin. Het verhaal is losjes gebaseerd op "Madame Bovary".
Externe links
Acteurs en actrices
Video's en trailers
Reviews & comments
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ik zit door de Filmfestival uitgave (boek) over Lenfilm te bladeren en wordt overrompeld door de schoonheid van enkele scènes uit deze onnavolgbare Sokurov film. Ik zag destijds tijdens het ter ziele gaan van Argus film de Sokurov catalogus ongeveer gecomprimeerd in één week. Niet ideels, zoals je kunt begrijpen. Dit zal wel de grootste onderschatting geweest zijn. Tsetsiliya Zervudaki was weergaloos, dat herinner ik me nog wel. Maar dat gevoel komt ook helemaal terug.
beavis
-
- 6584 berichten
- 13788 stemmen
ik heb deze nog ergens op VHS, een beetje low budget Nederlandse art-house uitgave als ik het me goed herriner... lang geleden wel gezien, maar bleef toen niet zo hangen, zou nu echt even moeten graven in de collectie om em weer te vinden, maar zou wel eens de moeite waard kunnen zijn...
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Zie je mij, voel je mij? Geef antwoord!
In Spasi i Sokhrani, Sokurov's variatie op het kansloze, schaamteloze en onbegrepen verlangen van Flauberts Emma Bovary, gaat de heldin niet alleen regelmatig fysiek, maar ook mentaal helemaal uit de kleren. En dat gebeurt in scènes, die, hoe schitterend gestileerd ook, van een somtijds pijnlijk emotionele rauwheid zijn, waarbij je het gevoel hebt dat je iets te zien krijgt dat eigenlijk niet voor buitenstaanders bedoeld is.
'Madame Bovary, c'est moi', zei Flaubert - zelf zoon van een provinciearts - en ongetwijfeld is het romantisch verlangen dat zich te pletter loopt op de prozaïsche werkelijkheid, algemener dan alleen een eigenaardigheid van de echtgenote van een sullige plattelandsdokter. En voor zover er achter die kinderlijke romantiek een verlangen naar echte grootheid, echte betekenis schuilt, is hier niet sprake van een komedie, maar van een drama.
En (ook) bij Sokurov heeft Emma Bovary, in al haar wereldvreemde aanstellerigheid, juist door haar extreme, tot zelfvernietiging vasthouden aan het romantische beeld, iets werkelijk dramatisch, iets authentieks.
Sokurov schetst ons hier niet bepaald het beeld van een edele, aristocratische ziel en/of een buitenaardse schoonheid, die door een kwaadaardige speling van het lot in de verkeerde wereld verzeild is geraakt. Dat is hooguit het beeld dat Emma van zichzelf heeft. En als deze al wat ouder wordende drama queen, die duidelijk haar beste tijd gehad heeft, juist door de mannen waarbij zij op vervulling van haar verlangen hoopte, in de steek gelaten wordt, is dat dubbel deerniswekkend.
Misschien wordt in die scènes ook wat zichtbaar van het voor mannen - waaronder dus juist ook diegenen die zogenaamd met vrouwen weten om te gaan - uiteindelijk onbegrijpelijke, en daarom misschien ook afstotende, irrationele vrouwelijke, waar een man de kriebels van kan krijgen, een beetje bang van kan worden.
Sokurov zet dus wel in op dat raadselachtig vrouwelijke, maar het verhaal heeft iets universeels. Het gaat misschien wat ver om te zeggen dat dat ook tot uitdrukking komt in de herhaaldelijke relativering van de negentiende-eeuwse, Russische setting, maar Sokurov breekt daar haast als terloops af en toe uit, met fragmenten van jazz-muziek uit een (onzichtbare) radio, en een ineens door het beeld glijdende auto, bouwjaar ergens midden 20e eeuw. 'Emma' verlangt naar Parijs en Rome, spreekt met name als zij in de 'romantische' stand staat Frans (al was dat in aristocratische (!) kringen in het 19e eeuwse Rusland geloof ik niet ongewoon), en ik heb sterk de indruk dat zij... rooms-katholiek is.
Die flarden van surrealiteit vind je - behalve natuurlijk al in de state of mind van de protagoniste - ook terug in zo'n beetje alle scènes, waarvan er een aantal zeer zorgvuldige beeldcomposities zijn, met de camera die nu eens, dicht op de huid, meebeweegt met de personages, dan weer statisch is, het beeld soms gecomponeerd als een schilderij, met werkelijk fabuleuze belichting, en die merkwaardige dieptevervorming van het beeld.
Enkele schitterende panoramische shots ook, van een soms idyllische en dan weer onherbergzame omgeving, waarbij ook de 'diepte' opvalt, waardoor ook de aandacht wordt gevestigd op zaken die zich op de achtergrond afspelen.
Het is jammer dat de film de weg naar de dvd niet ongeschonden heeft kunnen afleggen (met name in de tweede helft is dat af en toe zichtbaar), maar dat doet wat mij betreft weinig af van de impact van dit zeer indrukwekkende meesterstuk.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Verhoeven wees me erop dat de Artificial Eye uitgave van de film een kortere versie is. Navraag bij de DVD-Beaver: http://www.dvdbeaver.com/film4/dvd_reviews_58/alexander_sokurov_collection.htm leert dat dat klopt. Er zou sprake zijn van een re-edit.
De versie op de Amerikaanse 'Early Masterworks'-box is denk ik dezelfde, maar die box bezit ik (nog) niet. Als de re-edit in 2009 is gemaakt dan heb ik in het Filmmuseum retro wel de lange versie gezien en heeft de lange versie ook in de Nederlandse filmhuizen gerouleerd. En de Nederlandse (!) VHS-uitgave waarover beavis het heeft zal ook de lange versie zijn.
Toch zonde.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Op de hoes van de Early Masterworks box staat een speelduur van 133 min.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Dank. Dat verschil zit 'm denk ik in de PAL speed-up van de versie in de Artificial Eye box ten opzichte van de R1 Cinema Guild.
beavis
-
- 6584 berichten
- 13788 stemmen
http://i235.photobucket.com/albums/ee152/petcor80/bovary_zpsb5da60eb.jpg
op de VHS hoes staat geen speelduur vermeld (of deze is overplakt met een verhuur-sticker), maar de tape is wel een 180 minuten tape, wat ongebruikelijk is voor verhuur-banden, dus het zal inderdaad de lange versie zijn
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Soms is er geen beginnen aan. Al vrij snel voelde ik dat het niets zou worden met mij en Sokurov's versie van het verhaal van Madame Bovary en helaas deed hij ook niets om dit gevoel te ontkrachten.
Ik vond het vooral een bovenmatig irritante film. Het belangrijkste pijnpunt was voor mij het acteerwerk. Geen idee wat precies de reden was voor deze aanpak, maar het kwam op mij over als aanstellerij. Iedereen acteert heel vet aangezet, met veel geschmier, overdreven intense blikken en met een zekere mate van hysterie. Het wordt er onmenselijk door, een soort psychotische stilering van menselijk gedrag. Misschien mis ik een link met een specifieke Russische vorm van acteren of begrijp ik het concept erachter niet, maar hoe dan ook vond ik het pijnlijk om aan te zien. Alsof je met plaatsvervangende schaamte zit te kijken naar een groep mensen die wat al te hard proberen artistiek te doen. Ik probeer niet eens grappig te doen als ik zeg dat ik aanvankelijk dacht dat het moest voorstellen alsof iedereen hier zwaar mentaal gehandicapt was. Ik vraag me zelfs af of ik me ooit zo aan iemand geërgerd heb in een film als aan Tsetsiliya Zervudaki hier.
En verder klikte er niets eigenlijk. Het probleem is dat ik nooit echt wist wat Sokurov probeerde te bereiken met zijn artistieke keuzes. Ik ken het verhaal, dus ik wist min of meer wat er in iedere scène gebeurde, maar geen enkel element viel op z'n plaats voor mij. De beelden zijn veelal erg donker en troebel. Ik vermoed dat er voornamelijk gefilmd is met het licht dat toevallig aanwezig was, want niet echt goed uitpakt. Sokurov doet echt helemaal niets qua kadrering. Zijn enige filmische keuze lijkt hier om zoveel mogelijk met een wide-angle-lens te filmen, alsof het vergrootte gevoel van afstand die zo'n lens oplevert de enige artistieke keuze is die gemaakt moet worden op audio-visueel vlak. Er zaten twee mooie shots in, maar die vergroten alleen het gevoel dat de rest niet deugt. Geluidstechnisch is het nog erger. Vaak is er niet eens echt geluid en als dit wel het geval is, is het alsof alleen het direct op de set opgenomen geluid gebruikt is. Het doet nogal amateuristisch aan.
Save and Protect weet uiteindelijk geen overlappend gevoel, geen visie en ook geen toon te bereiken. Het voelde nooit als een geheel aan en ik kreeg nooit voeling voor de reden waarom Sokurov dit verhaal uitgerekend op deze manier verfilmde. Zo goed als iedere keuze was niet alleen lelijk, maar ook irritant. Hoe anders was de enige film die ik eerder van hem zag, Faust, waarin ik echt het gevoel had naar een zekere visie te kijken. Dit was echter nogal een zit en ik ben enorm blij dat ik een kortere versie voor mijn kiezen kreeg.
0,5*
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Nog dapper dat je vandaag toch weer een Sokurov opzette.
Ik vond dit ook geen top-Sokurov, een van de mindere zelfs, maar ik herinner me dat er een scène is waarin er wordt gespeeld met een miniatuur stadje in de sneeuw, toch? - in Kamen' zit iets soortgelijks. Of herinner ik mij dat verkeerd. Dat was een momentje waarop ik écht opveerde.
Sokurov filmde in deze periode veel met bepaald soort prisma glas dat veel vervorming en vertekening geeft. Doet hij ook veel in andere films, maar in sommige springt dat meer in het oog. het levert extreem weinig licht op - dat wel.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Niet vandaag, ik heb door de week verspreid nog twee Sokurov's gezien, maar door omstandigheden vandaag pas kunnen stemmen. Echter, ik was er niet heel bang voor. Faust is al die jaren goed blijven hangen en in The Story of Film zag ik indrukwekkende fragmenten van Mat i Syn en Russian Ark, dus ik ging er maar vanuit dat deze (die ook wel een andere stijl heeft dan die drie voorbeelden) een zwak moment was.
maar ik herinner me dat er een scène is waarin er wordt gespeeld met ene miniatuur stadje in de sneeuw, toch? - in Kamen' zit iets soortgelijks. Of herinner ik mij dat verkeerd.
Eerlijk gezegd weet ik het niet zeker. Als ik het goed begrijp zag jij de lange versie, toch? Wellicht zat hij daar in. Ferdydurke bespreekt in zijn recensie ook dingen waarvan ik zeker weet dat ze niet in de korte versie zaten, waaronder kennelijk een auto. Maar ik moet er bij zeggen dat na een bepaalde tijd ik wat murw werd van de film en de tweede helft wat apathisch heb zitten kijken, dus sommige dingen zijn na een week alweer compleet vergeten. Echter, deze beschrijving doet geen belletje rinkelen.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
miniatuur stadje in de sneeuw
Ik kan me óók vergissen, maar was dat niet in Krug Vtoroj?
Wat een strafexpeditie trouwens, The One Ring, die recensie van jou... Aanstellerij en hysterie zijn natuurlijk enkele wezenskenmerken van Bovary, en ik kan me voorstellen dat mensen dat niet trekken. Ik voor mij zie daar ook iets deerniswekkends, en daarmee ontroerends in. Het klinkt wat flauw, maar, om jouw woorden te gebruiken, het ‘mentaal gehandicapt’ zijn heeft iets algemeen menselijks... hier natuurlijk wel in een behoorlijk toegespitste ‘stilering’.
Wat me meer verbaast, is je kritiek op het filmische aspect. Ik kan het nu even niet checken , maar deze film zit volgens mij vol met prachtige scènes... heel fraai wat Sokurov hier herhaaldelijk doet met diepte en perspectief. Wat te denken van dat panorama in een heuvelachtig landschap – de lucht vol van onweer (of is het de slechte belichting ) - met een rennende Bovary, een ruiter te paard die weggaloppeert, en in de verte krijgt een man van twee anderen een pak slaag? En dat alles in één beeld... het is ook die bepaalde, ‘romantische’ stijl die me heel erg aansprak in deze film.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
DIt is toch de film - tegen het einde meen ik- dat iemand (ik ga maar even uit van Emma Bovary zelf (in een droom)) over haar hele dorp heenstapt ? .
Ik denk dat ik inderdaad een lange versie zag. In NFM lang, lang geleden. Zal zo'n 12-15 jaar terug zijn geweest. edit: zal in 2000 geweest zijn, toen NFM/IAF de Argus collectie overnam.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Ik kan het me niet herinneren. Ik heb dezelfde versie gezien als The One Ring; dat zal dan een kortere versie zijn.
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Om even op de recensie van The One Ring in te haken: dat hysterische en maniakale en overdreven theatrale acteerwerk is volgens mij ook vooral een Russische stijl, of in ieder geval een Oost-Europese (Polen en Tsjechen kunnen er ook wat van). Kan me voorstellen dat het vooral irritatie oproept. Ik denk dat als je meer Russische films ziet, je er op een gegeven moment aan gaat wennen en het ook beter kan gaan plaatsen. Vaak is het - net zoals in deze film - komisch bedoeld (dit is dan ook een halve komedie geloof ik), maar Russische en Oost-Europese humor is al helemaal een acquired taste en tevens nauwelijks communiceerbaar als je weinig met de cultuur bekend bent.
Het geluid in oudere Russische films is daarnaast vaak vervreemdend op een (inderdaad) soort amateuristische manier gemonteerd. Ik denk dat je hier ook weer vooral aan moet wennen, net zoals bij die gare Italiaanse dubs. Het beste aspect van deze film vond ik als ik me het goed herinner het visuele, al kan ik het me allemaal maar moeilijk nog voor de geest halen. Herinner inderdaad voornamelijk mooi gebruik van groothoeklenzen en een bijzondere cameravoering, zweverig maar ook zeer onrustig. Kan me ook inbeelden dat je daar als het ware doorheen prikt of in ieder geval niet in mee kan gaan als de rest je al zo op de zenuwen werkt. Moet ook de ingekorte versie hebben gezien, namelijk die op Cinema Guild is te vinden.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Aanstellerij en hysterie zijn natuurlijk enkele wezenskenmerken van Bovary, en ik kan me voorstellen dat mensen dat niet trekken. Ik voor mij zie daar ook iets deerniswekkends, en daarmee ontroerends in. Het klinkt wat flauw, maar, om jouw woorden te gebruiken, het ‘mentaal gehandicapt’ zijn heeft iets algemeen menselijks... hier natuurlijk wel in een behoorlijk toegespitste ‘stilering’.
Ik zou hier in mee kunnen gaan als dit alleen op het personage van Emma Bovary betrekking had, maar mijn kritiek geldt even goed voor de rest van de acteurs en die hebben in ieder geval volgens het verhaal geen mentale aftakeling gehad. Maar aangezien Zervudaki de doorgedraaide Bovary speelt doet ze er nog een schepje boven op. Echter, ook voordat ze Bovary haar verstand verliest is ze al over-the-top. Het is een bepaalde stilering die ik niet trek.
Een deel van het probleem is dat het iets te herhaaldelijk is. Ik vond het teveel hetzelfde trucje met diepte gedurende de hele film.
[quote]McSavah schreef:
Om even op de recensie van The One Ring in te haken: dat hysterische en maniakale en overdreven theatrale acteerwerk is volgens mij ook vooral een Russische stijl, of in ieder geval een Oost-Europese (Polen en Tsjechen kunnen er ook wat van). Kan me voorstellen dat het vooral irritatie oproept. Ik denk dat als je meer Russische films ziet, je er op een gegeven moment aan gaat wennen en het ook beter kan gaan plaatsen. Vaak is het - net zoals in deze film - komisch bedoeld (dit is dan ook een halve komedie geloof ik), maar Russische en Oost-Europese humor is al helemaal een acquired taste en tevens nauwelijks communiceerbaar als je weinig met de cultuur bekend bent.[quote]
Ja, dat komische aspect herkende ik wel, vooral in de portrettering van de man van Emma. Echter, zal het je niet verbazen dat ik niet gelachen heb.
Ik heb ook wel meer Oost-Europese films gezien, sommigen met inderdaad nogal gestileerd en grotesk acteerwerk (maar ook even vaak juist zeer sober en verstild), maar hier leek het nog eens extra dik aangezet. Of ik het ooit ga waarderen valt te bezien; ik vind hysterisch acteren al snel storend, tenzij er een directe aanleiding is.
McSavah
-
- 9960 berichten
- 5268 stemmen
Ik ben zelf over het algemeen ook niet bepaald fan van een dergelijke acteerstijl, maar vaak zit het wel in films die me aanspreken doordat ze gedurfd en experimenteel zijn. Niet-Russische voorbeelden van zulke films zijn Vtackovia, Siroty a Blazni (1969) of Na Srebrnym Globie (1987).
Querelle
-
- 6548 berichten
- 4894 stemmen
Ik ben verklaard fan van deze acteerstijl, maar hier valt het nog echt heel erg mee vergeleken met films van Muratova, Ilyenko, Parajanov, Ivchenko, Jacubisco en Zulawski, om er maar een paar te noemen. Deze overdadige stijl in acteren vergezeld van een chaotische stilering vind ik intussen net zo typisch Oost-Europees als het sobere en verstilde.
Ik denk ook niet dat het altijd zo komisch bedoeld is. Volgens mij is het ook een manier om een emotie of innerlijke wereld uit te vergroten, zoals hier duidelijk gebeurt. Deze film kiest voor een zeer fysieke benadering van het verhaal. De andere verfilming die ik van dit verhaal heb gezien, Vale Abraao van de Oliveira, was vergeleken met deze film enkel theorie.
Mooie locaties ook (nee dit speelde zich duidelijk niet af in Frankrijk), beklemmend in beeld gebracht, waarbij het effect wordt gecreëerd dat Madame Bovary langzaam aan het stikken is. Voorafgaand aan het eind lijken de beelden te suggereren dat er letterlijk geen ruimte meer is om te kunnen leven. Je ziet in een scene een soort koker effect, en veren die overal tussen zitten en tenslotte is heel het gezicht zwart geworden.
Ze moet in drie kisten worden begraven. Om de wereld te beschermen tegen haar geest? Of om haar te beschermen tegen de wereld, nu ze willoos is geworden?
Dit type film kende ik niet zo van Sokurov, al zie ik wel stijlverwantschap met Faust. Ik ben in ieder geval weer gemotiveerd om meer van hem te zien.
Het laatste nieuws
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Reboot van WOII-film 'Das Boot' binnenkort te zien in Nederland: 'Spat de klasse vanaf'
Nieuw 'Euphoria'-seizoen: problemen rondom de ontwikkeling blijken stukken groter dan gedacht
Bekijk ook
J'Accuse!
Oorlog, 1919
7 reacties
Pisma Myortvogo Cheloveka
Drama / Sciencefiction, 1986
17 reacties
Beats Rhymes & Life: The Travels of A Tribe Called Quest
Documentaire / Muziek, 2011
28 reacties
Tikhiye Stranitsy
Drama, 1994
26 reacties
Geumul
Drama, 2016
16 reacties
Pokolenie
Drama / Oorlog, 1955
13 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.