- Home
- Films
- Jeux d'Enfants
- Filtered
Genre: Komedie / Drama
Speelduur: 93 minuten
Alternatieve titels: Love Me If You Dare / Kinderspel
Oorsprong:
Frankrijk / België
Geregisseerd door: Yann Samuell
Met onder meer: Guillaume Canet, Marion Cotillard en Thibault Verhaeghe
IMDb beoordeling: 7,5 (72.370)
Gesproken taal: Frans
Releasedatum: 20 november 2003
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Jeux d'Enfants
"When is love a game, and when is it not?"
Julien en Sophie beginnen het spel van hun leven met een eenvoudige weddenschap. Een weddenschap om te vergeten dat mama zwaar ziek is en dat de hele klas je uitscheldt voor smerige Pool. De regels zijn simpel: degene die het snoepjesblik in handen heeft mag de ander de meest uiteenlopende opdrachten geven. Durf jij brutale antwoorden te geven in de klas, of te plassen op het tapijt van het hoofd van de school? De uitdagingen worden naarmate ze ouder worden steeds meedogenlozer. Wat onschuldig begon tussen twee kinderen, leidt tot de grootste uitdaging: elkaar toegeven dat ze niet zonder elkaar kunnen leven.
Externe links
Acteurs en actrices
Julien Janvier
Sophie Kowalsky
8-year-old Julien
8-year-old-Sophie
Julien's Mother
Igor
Clothilde
Dorzac
Sergei Nimov Nimovitch
Aurélie
Video's en trailers
Reviews & comments
Freud
-
- 10772 berichten
- 1153 stemmen
Een zeer verfrissende film, met een zeer inventief scenario, vol leuke vondsten. Visueel enorm sterk, en sommige 'steken onder water' komen ook bij de kijker behoorlijk hard aan. De vergelijking met Amélie zal ongetwijfeld gemaakt worden, maar Amélie wil de mensen gelukkiger maken, terwijl de hoofdfiguren in deze film... Ik zal niet te veel zeggen, deze film is ook echt wel mooi, maar bezit het venijnige staartje dat Amélie naar mijn mening een beetje miste.
Hoe komt het trouwens dat ik die film vorige week gezien heb, en hij in Nederland nog meer dan een maand moet wachten? Dat is bij ongeveer alle Franse films zo. Is dat misschien de reden waarom er in Metropolis Antwerpen meer Nederlanders dan Belgen zitten?
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Zeer vermakelijk filmpje. Wel veel te luchtig om met Amelie vergeleken te worden. Dat hoogstaande niveau wordt dan ook nergens in de film gehaald. Wellicht wel enkele vergelijkingspunten, maar daar houdt het dan ook wel mee op.
3,5*, dat wel...
kappeuter (crew films)
-
- 72630 berichten
- 5779 stemmen
Ik deel de mening van Pjotr; ik vind het een compleet overbodige film.
Yann Samuell heeft het gele kleurenfilter van Amelie geleend. Ook de introductie is a la Amelie, een onbeschaamde kopieeractie. Maar allemaal minder leuk dan grote zus Amelie. Daarnaast zijn de manier van vertellen; de gekke statistiekjes uit het dagelijks leven die het hoofdpersonage zo nu en dan opsomt overgenomen. De voice over verwondert zich op dezelfde manier over het rare leven dat hij leidt, alleen heeft Amelie veel betere teksten.
De film zit boordevol special effects en beeldtrucs. Waar die in Amelie nog functioneel zijn, dient het hier om het slappe drama verhaaltje te maskeren.
OK, genoeg over Amelie. Het verhaal is op een bierviltje samen te vatten en valt uitentreure in herhaling. En steeds maar weer dat stomme blik dat de personages krampachtig koesteren. Het kinderachtige spelletje heeft wat afwisseling nodig, en dus wordt het tijdbestek en de schaal van de acties opgerekt.
De jonge acteurs vond ik erg leuk. Ik had graag dat het verhaal tot hun belevingswereld beperkt was geweest. De oudere Julien en Sophie vind ik een stuk minder. Marion Cotillard als Sophie vind ik zelfs ronduit slecht. Totaal geen uitstraling en erg weinig diepgang in haar spel.
1,5*
starbright boy (moderator films)
-
- 21293 berichten
- 4462 stemmen
Gemengde gevoelens. Een film die me beurtelings aantrok en afstootte eigenlijk. Het begin was wel heel erg Amelie. Samuell is niet zomaar beinvloed door Jeunet, maar kopieert daar zowat zijn stijl. In dat eerste stuk was de voice over ook bij vlagen irritant. De kinderen waren, zeker in de voice overs, te geforceerd bijdehand, te volwassen. De opdrachten waren dan weer wel leuk.
Na de kindertijd wordt er iets minder opzichtig van Jeunet geleend en verdwjnen de ergernissen uit het begin wat. Maar dan krijgt het verhaal wat al te veel de vorm van een voorspelbare romantische komedie. En dat voelt als een gemiste kans.
Het voorafgaande klinkt dan weer net te negatief, want de film was best goed en had toch een flink aantal erg leuke scenes. Bij vlagen ook erg fraaie dialogen. Het einde was ook erg leuk.
Zeker niet onaardig. Maar Samuell mag wel wat meer een eigen stijl vinden en het interessante uitgangspunt had ook net een scherpere uitwerking verdiend.
3.0*
Linn
-
- 3289 berichten
- 3798 stemmen
Heel lief mooi romantisch drama. Ik vind deze film vele malen mooier als Amelie waar deze film mee vergeleken word. Het greep me veel meer aan en er zit veel meer verhaal in deze film 5*
Flipman
-
- 6398 berichten
- 1069 stemmen
Waarom wordt deze film toch steeds vergeleken met Amélie? !
Heb je "Amélie" al gezien, dan ?
En ik wilde de vergelijking eigenlijk ook trekken, want op de cover van mijn DVD staat "De nieuwe Amélie."
En behalve dat het een Franse film is, kan ik de films eigenlijk niet echt vergelijken, nee. Tja, beide gaan over liefde. De sfeer komt er een beetje in terug, maar dat is dan ook wel alles.
"Amélie" is ook net iets beter, deze film krijgt van mij een vier of een vier en 'n half, dat beslis ik als ik klaar ben met dit berichtje .
Ik vind wel dat de cover te veel verraadt. Een synopsis moet eigenlijk heel erg kort zijn. Dat de uitdagingen steeds meedogenlozer worden en dat ze niet kunnen toegeven dat ze niet van elkaar gescheiden kunnen blijven, had ik liever niet geweten (hoewel die poster wel het een en ander zegt, natuurlijk).
Verder vond ik het een heel mooie film die vol verrassingen zat ! Het niet zonder elkaar kunnen leven wisten Julien en Sophie aan het einde op een heel mooie en ontroerende manier op te lossen. En ondanks dat ik al het een en ander wist, waren de weddenschappen erg leuk om aan te zien.
Visueel was het ook een pracht. Dat vind ik zo leuk aan niet-commerciële films, ze reppen nooit over de visuele effecten. Als ik op een DVD-cover iets lees in de trend van: "Met verbluffende visuele effecten!" dan weet ik al dat ze op verhaal enorm bezuinigd hebben. Of dat het in ieder geval heel erg standaard wordt. Deze film is alles behalve standaard, gelukkig.
En deze film vliegt voorbij! En als een film voorbij vliegt, heeft een film mijn zegen, dan kan ie alleen maar goed zijn! "Jeux d'Enfants" is een prachtige film over een zeer bijzondere en af en toe gevaarlijk te noemen vriendschap, die inderdaad dankzij dat liedje "La Vie En Rose" in je hoofd blijft hangen !
Nu merk ik dat ik voor mijn bericht te hebben voltooid de film al een welverdiende vier en 'n half heb gegeven! Deze film is mij aangeraden door een voor mij héél speciaal iemand, dus ik hoop dat mijn waardering hoog genoeg is !
Rianneke_Dan
-
- 14194 berichten
- 2557 stemmen
Mooie en ook leuke film!
Goed geacteerd, en er zat van alles wat in, zowel drama, romantiek en humor.
Ik heb me echt vermaakt en de film is ook een tijdje blijven hangen.
4,5*
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Aangename film,
Het begin viel me een beetje tegen. Dat kwam niet omdat de regisseur de stijl van Jeunet bijna exact kopieerde maar omdat ik de opdrachten die de 2 elkaar moesten geven maar matig uitgevoerd vond. Dat kwam vooral omdat Samuell er als een straaljager voorbijvloog en de kijker nauwelijks tijd gunde om te lachen om de soms grappige opdrachten, die de 2 elkaar moesten geven. Wel leuk, was dat Sophie allemaal vieze woorden met, ik meen de b, ging verzinnen voor een volle klas.
Nadat de moeder van Julien is overleden verandert de film wat van toon, alles wordt wat minder grappig en krijgt een serieuze ondertoon. Omdat beide personen geen relatie aangaan met elkaar, lijkt het alsof ze gedoemd zijn om elkaar voor de rest van hun leven moeilijk te gaan maken . Een grappig spelletje dat aanvankelijk dient om problemen te vergeten dient dan ineens als het middel om elkaar te kwetsen! bv. Toen Julien Sophie een huwelijksaanzoek deed .
Naast interessante ontwikkelingen en een razend tempo kent de film ook veel mooie, steeds terugkerende muziek en prachtige kleuren waarin geen plaats lijkt voor grauwe kleuren. Verder is de film vooral onvoorspelbaar, zeker naarmate het einde nadert. Ik dacht ineens met een thriller te maken te hebben, Ik trapte met open ogen in de val die Julien, voor Sophie had opgezet in dat ziekenhuis .
De uiteindelijke climax is ook erg leuk verzonnen. Wederom een einde die je op meerdere manieren kunt interpreteren, al ga ik 100% uit van de theorie dat ze zichzelf in het cement lieten begraven . Best wel gek eigenlijk, net zoals de hele film. Maar wel erg fijn hoor! 4*
Yak
-
- 4945 berichten
- 827 stemmen
Oké, naast het opzichtig leentjebuur spelen (kleurgebruik, fantasiegevoel, voice-over, camerabewegingen), blijft er toch genoeg moois over in deze film om op zichzelf te staan. Het is allemaal uit een zeer fantasierijke hoge hoed getoverd en dat werkt erg aanstekelijk. Julien en Sophie zijn aan elkaar gewaagd, hun rollen worden prachtig neergezet en deze twee personages dragen met gemak de hele film. In geen van de andere personages, de vader uitgezonderd, zit immers enige diepgang.
En voor de rest is het gewoon een heerlijk ontwapenend verhaal, met z'n ongemakkelijkheden, romantiek, hoop en verlies. Julien's vader bijt hem ergens in de film toe dat hij nu eindelijk eens volwassen moet worden... voor mij is dit waar alles in de film om draait. Iedereen zou de kinderlijke onbezorgdheid willen kunnen behouden, Julien en Sophie blijven dit tegen wil en dank doen maar op latere leeftijd worden de kinderspelletjes bittere ernst. Waren de spelletjes vroeger ongevaarlijk en amusant (de hoogste prijs die je moest betalen was een pak slaag), later worden ze ongemakkelijk, en weer later ronduit wrang. Een leuk uitgangspunt om een film omheen te bouwen, en dat is bij Jeux d'Enfants goed geslaagd. Aftrek voor de visuele stijl, want dat was puur jatwerk. 4* blijft over.
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
Heerlijk Frans met die felle kleuren en de bijna kitscherige sets. Inhoudelijk is het een mooi verhaal over de angst om afgewezen te worden door je geliefde. Ik vind het wel een tikkeltje jammer dat sommige zaken onbeantwoord blijven aan het einde. Het blijft daardoor een beetje te vergezocht.
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Redelijk grappige film over een jongen en een meisje die elkaar continu uitdagen tot sadistische waaghalzerij. Soms voorspelbaar, en dan weer niet. Het had wel wat weg van Amelie, maar dan wel minder goed.
Goldenskull
-
- 24398 berichten
- 3030 stemmen
Hoewel dit soort romances er vaak wel mee door kunnen, werd bij deze de boel een tikkeltje té voorspelbaar. Om twee voorbeelden te noemen: aanzoek+ziekenhuis Wel aardig filmpje, echt bijzonder is het helaas niet.
3.0*
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Deze film vandaag weer eens herzien. Kon hem beter waarderen dan bij mijn eerste kijkbeurt in de bioscoop. De reden is dat ik van dit soort films thuis nu eenmaal beter kan genieten dan in een filmzaal. De visuele stijl van deze film vond ik zeer mooi, deed inderdaad wel denken aan Amelie, maar voor mijn waardering van deze film is dat absoluut niet van invloed. Leuk fris spel van de hoofdrolspelers, zeker ook van de kinderen. Kon ook best wel genieten van de sadistische spelletjes, waarvan ik het spelletje op de spoorrails toch wel het mooiste vond.
4,0* na herziening
serpico
-
- 2900 berichten
- 491 stemmen
Jeux D'Enfants is een kinderlijk simpele film, en daarmee is de titel erg treffend. Nogal een stijlbreuk in een film waarin verder maar weinig doel treft.
Een grappige gimmick, aantrekkelijke hoofdpersonages, een 'leuke stijl' (inderdaad 100% wannabe Amélie), situaties die in het dagelijks leven zeldzaam zijn: Jeux D'Enfants heeft het allemaal. Maar net het belangrijkste ontbreekt: een fatsoenlijk script en oprechte passie. De gejatte stijl is nog tot daar aan toe, aantrekkelijke hoofdpersonages zijn ook nooit vervelend en de film heeft best grappige momenten, maar het raakt allemaal maar geen snaar. De hoofdpersonages zijn egoïstische kwallen en handelen onlogisch. Voor de kleinste hindernissen in hun oh zo bijzondere relatie lassen ze 10 jaar gehele onthouding in, ondertussen een gezin opbouwend om dat even gemakkelijk en harteloos weer te verlaten bij elkanders weerzien. Dat is geen romantiek, dat is griezelig egocentrisme dat waarachtig twee gelijkgestemden heeft overmeesterd.
De rest van de personages zijn plat en onredelijk, of gewoon volledig blanco. Het drama stuwt hierdoor volledig op de twee hoofdpersonages, van wie de problematiek eerder irritant dan aangrijpend is. Ze zijn niet alleen kinderachtig, maar ook onrealistisch. Ze houden met hun levens van elkaar, maar het kan wel van het ene op het andere moment omslaan ... net zoals in welk echte leven?
Aan het einde werd de kitsch toch echt te veel: niet alleen visueel maar zelfs verhaaltechnisch sloeg het toe. Geen seconde van het verhaal wordt besteed aan een eeuwig verliefd samenzijn, en dan komt dit wel heel erg uit de lucht vallen. Stilistisch inconsequent.
Te hip, te simpel en te theatraal. Daadwerkelijke emotie is ver te zoeken.
2*
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Gemengde gevoelens, maar als ik de reacties hier zo doorlees kan ik me toch het best vinden in de negatieve recensies. Jeux d'Enfants komt na-aperig over, niet alleen van Amelie overigens. Hoewel er enkele leuke momenten zijn is het verhaal van twee mensen die voor elkaar geschapen zijn maar er een hele film over doen om wel of niet bij elkaar te komen behoorlijk pover. Het idee van die weddenschappen is in de kindertijd aardig, maar naarmate de opdrachten verstrekkender worden verliezen de hoofdpersonages eigenlijk alle sympathie. Wat serpico ook al zegt; het is gewoon ontzettend dom wat ze doen. Visueel verder weinig bijzonder, met uitzondering uiteraard van de prachtige ogen van Marion Cotillard. Het dubbele einde beviel me tenslote niet erg, beter voor één van de twee gekozen. Twee-enhalf ster.
blurp194
-
- 4479 berichten
- 3567 stemmen
Ik moet toch even beginnen met Louis Armstrong. Heb ik van mijn vader meegekregen, van jongsaf. En in deze film is hij echt de grote held, de lach, de waarheid, dat ene detail wat alles goed en af maakt. En de laatste jaar of tien is alles wat mijn vader deed of vond heilig geworden voor me - ook dit, en dat geeft de film echt een pluspunt, hoe persoonlijk dat ook is.
Marion Cotillard dan, ze is altijd al helemaal niet lelijk, maar hier is ze echt een heel mooi meisje. Geen fotomodel, dat kan ze wel zijn misschien, maar niet in deze film - ze is hier het meisje waarvan je achteraf pas snapt dat ze de mooiste van allemaal was. En dat past dan weer perfect bij de rest van het hele sprookje.
Cap ou pas cap? That's the question. Geef er maar eens een antwoord op.
wendyvortex
-
- 4980 berichten
- 7109 stemmen
Okay, deze schijnbaar toch redelijk bekende Franse film was in eerste instantie helemaal langs me heengegaan.
Blijkt een aardige film over twee kinderen die fanatiek het spelletje pandverbeuren (Truth or Dare) spelen en daar tot ver in hun leven mee doorgaan.
Thema is net iets te simpel om de hele film te dragen, maar ach bij vlagen best plezierig en soms een beetje venijnig en het geheel is ook mooi gefilmd en goed geacteerd.
Aardig, maar net te weinig intens om tot de echt sterke Franse films te behoren.
wwelover
-
- 2553 berichten
- 3491 stemmen
Interessante en lieve film, af en toe een beetje onduidelijk maar absoluut mooi. Een heerlijk sfeertje gedurende de hele film en erg mooi gefilmd. Het verhaal is erg leuk en origineel. En met deze twee acteurs is het gewoon een ideaal duo. Met name natuurlijk de schitterende Marion Cotillard, god wat was weer mooi in deze film.
4*
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Gezien de vele lovende commentaren hier, heb ik de film opnieuw bekeken en mijn waardering opgetrokken naar 3½ *. Ik blijf echter moeite hebben met het derde deel van de film. Ten opzichte van de luchtige twee eerste delen krijgt het "kinderspel" dan wel erg grimmige trekjes. Vooral de scène met de trein deed me pijn. Als je in je omgeving iemand hebt, die zoiets heeft meegemaakt dan valt het niet mee om daar naar te kijken. Het gezegde "in beton gegoten" wordt hier trouwens wel heel erg aanschouwlijk gemaakt.
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
Van begin tot eind behoorlijk irritant, zeker het eerste uur. Daarna wordt de film wel wat interessanter en ontstijgen de leuke ideeën en cinematografische vondsten de irritatiefactor, maar het had iets waardoor ik eigenlijk weerzin voelde om er in mee te gaan.
Het is dat het erg mooi geschoten is - hoewel ik me (zeker in het begin) niet aan de indruk kon ontrekken dat het nogal een Amélie ripoff is, met dat overduidelijke rood-groen contrast - en dat zorgt ervoor dat het nog wel een aardig ruime voldoende verdient. Verder maar een irritante film die ik wat te in your face bijdehand vond. Kan het niet beter verwoorden.
heel kleine 3,5*
Sergio Leone
-
- 4018 berichten
- 2704 stemmen
Aardig mislukt.
Jeux d'Enfants pretendeert gedurfd te zijn, maar faalt daar zwaar in. Ook dat geforceerde speelse kantje zorgt meermaals voor Amélie-jeuk. Opgelucht was ik dan ook toen volwassen Julien en Sophie verschenen.
Een kwartier lang zorgt dat voor een degelijke film, maar al snel komen de valkuilen. Zaken zoals dat "aanzoek" en de ziekenhuisscène zie je mijlenver aankomen en ik had dan ook een nadrukkelijk "He-he, zoveel tamtam maken om dàt?"-gevoel. De film faalt gewoon in z'n opzet.
Puppy Guillaume Canet en Marion Cotillard kunnen ook niet alle meubelen redden, ondanks dat zij (maar vooral hun chemie) kleine lichtpuntjes zijn. Vooral Cotillard laat zien over talent te beschikken.
De kindacteurs doen het voor de verandering ook niet al te slecht.
Regisseur Yann Samuel mag dan wel falen in z'n opzet, de speelduur vliegt vrij snel voorbij. Jeux d'Enfants heeft zo nu en dan een leuke vondst, al zijn het vooral de kleuren die in goede zin opvallen. De soundtrack brengt bezoekjes aan alle niveaus, van uitstekend passend tot kutzooi.
2
Movsin
-
- 7706 berichten
- 8097 stemmen
Heel originele en fantasierijke benadering van "l'amour pour toujours".
Romantische film met humor die je zonder veel vragen moet over je heen laten komen en genieten van de mooie filmische momenten, de chemie tussen beide hoofdacteurs en Satchmo's "La Vie en rose".
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30452 berichten
- 5199 stemmen
Jeux d'enfants is al bij de start een film in de stijl van Amélie (ik denk dat de helft van de recensies hier naar die film verwijzen), maar ook de stijl van Jeunet herken je hierin. En toch is deze film veel beter. De periode van de kinderen is opvallend speels. Gewoonlijk zijn het kinderen die het script van een volwassene volgen en zo ongeloofwaardig overkomen. Dit zijn echt 2 kinderen die elkaar vinden als ze thuis om verschillende redenen zich niet echt welkom voelen. Dat speels blijft duren met uitdagingen. Maar het leven is meer dan een spel en vooral bij de gevoelens voor elkaar is de grens zeer dun. Moeilijk om net daar serieus te zijn tegenover elkaar, omdat het spel van uitdagen net de grote kracht is in de relatie tussen beiden.
Aanvankelijk komen de personages soms nogal afstandelijk over, maar gaandeweg is het toch fascinerend kijken naar de creatieve sprookjesachtige puzzel waarvan de puzzelstukjes mooi in elkaar vallen. Cotillard is altijd leuk om aan het werk te zien. en naar het einde toe wordt het een mooie emotionele en ondanks het ietwat surrealistische toch herkenbare finale. Er zijn misschien beter films dan dit, maar er zijn nog meer slechtere films. Jeux d'enfants is gewoon een sprookje dat gelukkig het melige van Amélie en het te absurde van Jeunet niet heeft.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Iets minder bij herziening.
Laatst nog Amélie gekeken en als je dan het eerste deel van deze film met die van Jeunet vergelijkt dan komt Samuell er toch wat bekaaider vanaf. Het is nog steeds wel fris en leuk, maar de afwerking is duidelijk minder.
Staat dan wel tegenover dat Samuell in het tweede deel een eigen kant opgaat. Het schattige laat hij achter zich, in de plaats komt opvallend scherp venijn, ondanks dat de film eigenlijk een pur sang romance blijft.
De scherpere kantjes zijn iets beter zichtbaar zo'n 10 jaar later, maar het blijft verder wel een leuk, schattig én venijnig filmpje. Leuke en aparte combinatie die je eigenlijk zelden in andere films terugziet. Qua toon misschien nog het best vergelijkbaar met iets als een Memories of Matsuko, eerder dan met de films van Jeunet.
4.0* en een uitgebreide review
Insignificance
-
- 3220 berichten
- 5581 stemmen
Vlot en excentriek romantiekje, voorzien van allerlei visuele fratsen en twee kinderen die ontwapenend de film openen. Speels, ondeugend en aandoenlijk (zeg maar gerust ontroerend) in de kinderjaren dat met soepele tijdssprongen verder gaat, waarbij La Vie en Rose steeds een nieuw jasje krijgt aangemeten en de film letterlijk van kleur verschiet. Het snoeplaagje maakt plaats voor een fellere verpakking.
Idem voor de toon. Weg met de dartele, onschuldige spelletjes, de streken worden gemener en wreder tot een punt waarop dat lieve doosje een dreigend onding is geworden. Twee in wezen onuitstaanbare, egoïstische mensen die elkaar het leven zo zuur mogelijk maken, die verdienen elkaar, terwijl je in elke vezel ook voelt dat ze bij elkaar horen. Knap als je iets moois en iets lelijks zo weet te verenigen.
leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1812 stemmen
Leuk en spitsvondig filmpje. Zo heel veel vond ik het eigenlijk niet op Amélie lijken, enkel op visueel front had het er soms wat van weg. Zoals reeds gezegd gaat de romance hier met een veel vileiner ondertoontje gepaard. Het is in ieder geval een erg originele film, die met regelmaat verrassend uit de hoek weet te komen (bruiloft-scene, bibliotheek-scene). Een sterke combinatie van visueel vernuft, speelse foefjes, en spitante dialogen. Canet en vooral Cotillard schitteren als ambivalente geliefden.
Niet altijd geweldig en soms nét wat te rommelig, maar absoluut uniek. Dikke 3,5*.
Black Math
-
- 5390 berichten
- 1735 stemmen
Erg vermakelijk. Stilistisch zijn er overeenkomsten met Jeunet, zij het van een wat lager niveau, maar voor de rest is de toon compleet anders: veel minder onschuldig. En daar zit de lol in.
Het is al aardig om te zien hoe de twee hoofdpersonen als kind op gaan in hun spel, waarbij ze geen enkele autoriteit vrezen. En als ze eenmaal ouder worden, wordt het een stuk venijniger als ze elkaars gevoelens ook op de proef stellen. Het gaat er hard aan toe, en het knappe is dat de film weinig ruimte laat voor medelijden, ook niet voor de onschuldige omstanders, waarop gelukkig maar weinig wordt ingezoomd. In plaats van daarvan wordt de nieuwsgierigheid geprikkeld (althans bij mij) naar wat een volgende maniakale tegenzet zou zijn.
Venijnig dus, maar ondertussen is wel de hele film door voelbaar hoe gek de hoofdpersonen op elkaar zijn, waardoor het romantische toch overheerst. Het acteerwerk is dan ook meer dan okee, want de chemie straalt er vanaf.
De muziek is niet slecht, maar valt ook niet echt op. Had net voor wat extra's kunnen zorgen, maar goed, aan de andere kant zit het de sfeer ook niet in de weg. De korte speelduur maakt dat het allemaal prettig wegkijkt, zonder het gevoel dat er nodeloos gerekt wordt.
Samenvattend: venijnig en vermakelijk. 4*.
IH88
-
- 8752 berichten
- 3080 stemmen
Jeux d’Enfants
Een onconventioneel romantisch verhaal. Dat kan je Jeux d’Enfants wel noemen. De film heeft humoristische en dramatische elementen in zich maar is toch vooral een wrede en meedogenloze ode aan de liefde. Het begin met de jonge Julien en Sophie is schattig en aandoenlijk maar de donkere ondertoon is al wel aanwezig.
De weddenschappen zijn nog puberaal kinderspel maar zodra Canet en Cotillard Julien en Sophie gaan spelen komt er wat meer venijn in hun weddenschappen en ze gaan steeds verder. Het huwelijk en het huwelijksaanzoek zijn hier goede voorbeelden van en ik zat echt met gekromde tenen te kijken. Julien en Sophie kunnen eigenlijk niet zonder elkaar (alhoewel ze elkaar soms jaren niet zien) en hun gedrag wordt steeds zelfdestructiever. Cotillard is één van mijn favoriete actrices en ook hier is ze weer prachtig en steengoed. Canet is wat kleurlozer maar de chemie tussen hem en Cotillard is waanzinnig. De film ziet er schitterend uit en sommige scènes zijn filmische hoogstandjes. Het einde is niet in cement geschreven en dat past wel bij deze film. Lekker ambigu.
SmackItUp
-
- 3487 berichten
- 2483 stemmen
Heerlijke film.
Vooral het sfeertje doet het erg goed. Romantisch maar toch grof. Samuell weet het tot een fijne combi te verwerken. Visueel vaak erg mooi. Sterke hoofdrollen, romantisch en het idee met het spel wordt continue boeiend gehouden. Knap dat Samuell dit de gehele film volhoudt.
4*
james_cameron
-
- 5971 berichten
- 9108 stemmen
Nogal geforceerde, afstandelijke film over twee mensen die niet kunnen toegeven dat ze van elkaar houden en in plaats daarvan hun leven vullen met steeds verder escalerende weddenschappen. De plot heeft potentie maar de uitvoering laat te wensen over. Regisseur Yann Samuell probeert een Amélie-achtige sprookjessfeer te realiseren, maar afgezien van een identiek kleurschema komt hij daar niet ver mee. Pas tegen het einde heeft de film een paar magische scenes voor de kijker in petto. Tot die tijd is het behelpen. De personages zijn behoorlijk vervelend en zowel humor als drama liggen er te dik op.
Fisico (moderator films)
-
- 8358 berichten
- 4698 stemmen
Niet echt mijn favoriete genre. Geen idee hoe je het moet noemen, die Amélie Poulain stijl. Komt vaak nogal geconstrueerd en geforceerd over. Speels en luchtig, dat wel. Sprookjesachtig of magisch ook met een vleugje humor. Ondeugend en creatief evenzeer. Maar tegelijk vermoeiend…
De idee van die weddenschappen van durven of doen heeft wel een leuk uitgangspunt, maar na een tijdje had ik het wel gezien. Twee mensen die gewoon van elkaar houden, maar te stom zijn om dit toe te geven aan elkaar.
Het visuele komt steeds goed naar voren in dergelijke films, net als hier ook, zoals het kleurgebruik en de cinematografie in het algemeen. Niet slecht, niet goed, wat tussenin voor mij. Mij zeker niet verveeld, maar niet voor herhaling vatbaar.
Het laatste nieuws
Oscarwinnaar Louis Gossett Jr. (87), die historische prestatie neerzette, overleden
Netflix-gebruikers streamen massaal nieuwe misdaadfilm 'Rest in Peace', kijkcijfers stijgen snel
Misdaadfilm 'Catch Me If You Can' met Tom Hanks en Leonardo DiCaprio vrijdagavond op televisie
Kijkers ontdekken 'Too Old to Die Young' met Miles Teller op Prime Video: 'De beste serie van dat jaar'
Bekijk ook
Le Premier Jour du Reste de Ta Vie
Drama / Komedie, 2008
93 reacties
Xing Kong
Drama / Fantasy, 2011
31 reacties
Un Long Dimanche de Fiançailles
Drama / Oorlog, 2004
399 reacties
Kabadayi
Misdaad / Drama, 2007
38 reacties
Ne Le Dis à Personne
Drama / Thriller, 2006
130 reacties
De Rouille et d'Os
Drama / Romantiek, 2012
187 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.