Aniara (2018)
Genre: Drama / Sciencefiction
Speelduur: 106 minuten
Oorsprong:
Zweden / Denemarken / Verenigde Staten
Geregisseerd door: Hugo Lilja
Met onder meer: Emelie Jonsson, Bianca Cruzeiro en Arvin Kananian
IMDb beoordeling: 6,3 (11.732)
Gesproken taal: Zweeds
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Aniara
"A simple trip to mars will become the journey of a lifetime."
Van de verschillende schepen die in de ruimte zijn gelanceerd om opnieuw op Mars te beginnen is ANIARA er één die ontworpen is om te voldoen aan de behoeften van een soort die zijn moederplaneet heeft leeg geplukt: het is een gigantisch winkelcentrum. Wanneer het schip uit koers raakt door een een ongeluk en de besturing ervan wordt uitgeschakeld, wordt de kans kleiner dat deze eens zo knappe kolonisatoren ooit hun bestemming zullen bereiken. Mr is leider van een kamer waar een computer mensen in staat stelt bijna-spirituele herinneringen aan de planeet te ervaren. Vóór het ongeluk is niemand geïnteresseerd. Na het ongeluk kunnen de passagiers er geen genoeg van krijgen. Hun angst en agressie drijft de computer tot depressie. Mr probeert een zinvol leven te leiden en wordt getroffen door de veranderingen die zij in de micromaatschappij ervaart: van de achteruitgang en het commando van het schip tot de opkomst van gestoorde sekten. Het verhaal is gebaseerd op een gedicht van de Zweedse Nobelprijswinnaar Harry Martinson.
Externe links
Social Media
Acteurs en actrices
Mimaroben
Chefone
Isagel
The Astronomer
Libidel
Chief Engineer
Chebeba
The Intendent
Daisi Doody
The Man from Gond
Video's en trailers
Reviews & comments
leatherhead
-
- 3556 berichten
- 1812 stemmen
Erg mooi. Ambitieus project dat misschien wat teveel hooi op de vork neemt, maar daar deels ook wel z'n charme uit haalt. Met elk van de ideetjes en concepten die langs komen had je zowat een aparte film kunnen vullen. Neem het hele Mima bijvoorbeeld, of de cult die zo halverwege geïntroduceerd wordt.
Zorgt er in ieder geval voor dat de film continu fris aan blijft voelen. De samenleving op het ruimteschip is ook best overtuigend neergezet. Geloofwaardig maar ook sfeervol. Redelijk down to earth zonder al teveel karakter uitdieping of backstory, maar dat vond ik nou net wel een plus. Laatste kwartier slaat de sfeer wat om en wordt het allemaal een stuk grimmiger, met een eindscene die prachtig is in al zijn tristesse.
Soms laat de film zich een beetje verleiden tot het maken van iets te makkelijke keuzes en hoewel het er consistent mooi uitziet had het audiovisueel nog net wat meer mogen spetteren. Met name de soundtrack blijft wat teveel aan de brave en veilige kant. Maar verder best bijzonder. Ruime 3,5*.
james_cameron
-
- 5969 berichten
- 9108 stemmen
Ambitieuze scandinavische SF-film, niet helemaal geslaagd maar qua plot erg interessant. Er is duidelijk geen sprake van een groot budget, maar dit weten de makers overwegend handig te verdoezelen en de special effects kunnen er mee door. Voornaamste pluspunt is de langzaam escalerende sfeer aan boord van het gigantische ruimteschip. Zodra men noodgedwingen van koers afwijkt ontvouwt zich een nachtmerrie-achtig scenario, dat resulteert in beklemmende en vaak naargeestige taferelen. Tegen het einde doet de film zelfs wel wat denken aan 2001: A Space Odyssey. Zoals gezegd: ambitieus.
voyager77
-
- 73 berichten
- 154 stemmen
Scifi die je doet nadenken , geen cgi monsters nodig heeft en een grim einde , beter kan het niet. Film word hier en daar afgekraakt omdat er niet genoeg gebeurt , onterecht want dit is gewoon een ander genre. Het is bijna een verwant van High Life (2018) = nihilisme/het einde vd aarde/menselijk gedrag en het universum dat zich uitdrukt in lichtjaren voor afstand.
Vraag me nog altijd af wat die probe was en het einde is eerder open voor interpretatie. Meest depressieve optie is natuurlijk dat het schip 5 000 000+ jaar heeft gereisd om earth² dan met een haar te missen + de probe haar werk verknoeit (mogelijk soort seeding capsule).
joolstein
-
- 9156 berichten
- 7610 stemmen
‘Love Boat in space’
Het verhaal is gebaseerd op een gedicht (uit 1956) van de Zweedse Nobelprijswinnaar Harry Martinson en betreft het relaas van het gigantische passagiers-ruimtevaartuig Aniara die in drie weken kolonisten naar Mars transporteert. De aarde is namelijk door klimaatverandering en milieuvervuiling zo goed als verwoest. Na een ongeval wordt het schip uit het zonnestelsel geworpen en aan boord ontstaat een existentiële crisis.
De eerste helft van de film hield me op het puntje van mijn stoel en het uitgangspunt van de film levert spannende momenten. Maar als de film de tweede helft ingaat, gaat hij van de rails en verliest het wat hem zo spannend maakte. Visueel blijf het erg mooi speelfilmdebuut maar de verloren koers van het schip wordt symbolisch voor het verloren potentieel van de film. De tweede helft wordt geplaagd door pacing-problemen, die het aanzienlijk vertragen en focus zich ook op een romantisch verhaal tussen MR en een van de scheepspiloten, Isagel. Over het geheel genomen wordt het een beetje een allegaartje; de liefdesrelatie, een cultus, Libidel genaamd, inclusief ‘bevrijdende’ orgies, de geboorte van een kind, een acid-trip of een sonde. We zien verschillende momenten in de loop van meerdere jaren, waarvan sommige een plot volgen en sommige onsamenhangend aanvoelen. Het slaagt erin om zichzelf weer een beetje terug te vinden en eindigt dan ook sterk, maar dan is het net iets te laat. Bijzonder is het zeker en visueel prachtig, zeker gezien het budget, maar was het net iets meer coherent geweest, had het een veel spannender geheel gegeven
amenmalek
-
- 287 berichten
- 433 stemmen
Fijne film die hier en daar langdradig aanvoelt. Er waren wat losse vergelijkingen te trekken tussen 2001: A Space Oddesey, maar ook Pandorum en een stukje Alien. Het einde was erg grim en duister, maar het geheel is mooi neergezet. Blijkbaar was dit een lowbudget-film, dat is handig weggewerkt achter mooie beelden. De karakters worden nergens erg diep uitgediept maar het geheel is wel solide.
Shinobi
-
- 4258 berichten
- 2497 stemmen
Zweedse Sci-Fi.
Blijkbaar is deze film gebaseerd op een gedicht, al heb je die kennis op voorhand niet nodig.
Gesitueerd in een dystopische toekomst is de aarde onbewoonbaar geworden door klimaatveranderingen. De enige hoop van de mensheid is een migratie naar Mars op zoek naar een beter leven. Helaas raakt het ruimteschip door een ongeluk uit koers, waardoor de kolonisten nog verder van huis zijn.
Het fijne aan 'Aniara' is dat men niet bang is om buiten de gebaande paden te treden. Weliswaar zitten er een aantal dingen in waar je niet aan ontkomt, zoals een romance. Het zorgt ervoor dat je in de eerste helft geboeid blijft door de ontwikkelingen. De verhaalstructuur in de vorm van hoofdstukken door de jaren heen voegt een extra laag toe; het kan werkelijk alle kanten op. Op een gegeven moment leek het zelfs of ik in 'Midsommar' terecht was gekomen.
Jammer genoeg verliest de film op den duur zijn kracht, omdat het geheel enigszins onsamenhangend wordt. Net zoals het leven voelt het soms doelloos aan, maar dat is dan eigenlijk ook weer het mooie eraan. Het geeft in ieder geval stof tot nadenken. De vindingrijkheid en de vormgeving van de sets maken het helemaal af, vooral als je het gelimiteerde budget nagaat.
Al met al een intrigerende Sci-Fi die hier en daar zo zijn mankementen kent, maar het levert wel een bijzondere ervaring op.
3,0 Sterren.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Toch wat teleurstellend.
Type sci-fi dat zich niet echt met de toekomst bezighoudt, maar enkele futuristische elementen gebruikt om een keertje goed te kunnen afgeven op het heden/de mensheid. Eens het ruimteschip van z'n koers afwijkt blijft er nog maar weinig sci-fi over, en is het eigenlijk een fragmentarisch in elkaar stuiken van hetgeen onze maatschappij doorgaans overeind houdt.
Audiovisueel jammer niet interessant genoeg en verder heeft deze film ook niet veel schokkends te vertellen. Had allemaal best wat scherper/filmischer mogen zijn, zo maakte het niet geweldig veel indruk.
Collins
-
- 6243 berichten
- 3719 stemmen
De vijandige leegte en diepe duisternis van het oneindig grote heelal is altijd een prachtig decor voor fantastische verhalen. Er zijn maar weinig andere decors die dezelfde fascinatie, hoop, angst en onzekerheid in zich bergen als het nog amper geëxploreerde heelal. Vanaf het moment dat ik SF-verhalen ging lezen en Star Trek op de tv ontdekte, was ik prettig verwonderd. Ik hervind dat kinderlijke enthousiasme altijd weer als ik een goede film ga bekijken die zich in de ruimte afspeelt.
Aniara is zo'n film. Een Zweedse film die in beginsel niet zeer verrast. De aarde loopt op haar laatste benen en een ruimteschip met aardbewoners gaat op weg naar de planeet Mars om zich daar te vestigen. Geen bijzonder verrassend plot. De film ontwikkelt zich echter al snel tot een donkere dystopische SF-horror met een prima beklemmende atmosfeer te midden van een fantastische setdesign. Het geringe budget valt er nauwelijks aan af te zien. De film doet in de aankleding niet onder voor vetter gesponsorde Amerikaanse bijdragen uit het genre.
Het ruimteschip doet sterk denken aan een luxueus cruiseschip waarop de uitverkorenen het aan niets ontbreekt. Omhuld door gedempte koele neonverlichting wordt er uitbundig geconsumeerd en gerecreëerd. De film is onderverdeeld in meerdere hoofdstukken met soms spoilerachtige betiteling en brengt in de eerste helft geen vernieuwende inzichten. De film laat hier en daar eens wat gebeuren en focust zich op een paar personages, die ieder kampen met persoonlijke issues. Er ontvouwt zich een psychologisch drama in space met op de achtergrond maatschappijkritische beelden van verspilling, gulzigheid, decadentie en onverschiligheid van passagiers wier gedrag stuitend consumptiegericht is.
Na een niet spectaculair in beeld gebrachte botsing met ruimteafval, waardoor het ruimteschip uit koers raakt en Mars buiten haar bereik ligt en de verhoudingen aan boord van het schip veranderen, kijkt de film opeens niet meer enkel als een maatschappijkritisch getint overlevingsavontuur om de mensheid te redden. Het wordt zelf nog een tikje maatschappijkritischer. In het verhaal gaat het vanaf dat moment ook om de valse werking van geruststellende, maar ongefundeerde propaganda. Hoe hoopvolle boodschappen verkondigd door de scheepsautoriteiten een leeg raamwerk blijken, die enkel dienen om paniek te voorkomen. Hoe machteloosheid en hulpeloosheid van de gezagsdragers worden gemaskeerd door strakke structuren in te stellen waaraan een ieder zich moet conformeren. Een web van regelgeving dat volkomen nutteloos is en alleen dient om het volk onder de duim te houden. De vertaling van deze boodschap naar de huidige maatschappij ligt voor de hand.
De film zwalkt onaflatend heen en weer tussen sociaal drama en dystopisch avontuur. Ondanks kleine verhaaltechnische zwakheden en een bepaalde mate van sociaal dramatische hoogdravenheid, maakt de film wel degelijk indruk. De film snijdt actueel hout, ziet er cinematografisch gesproken goed uit, is spannend en heeft in de persoon van Emelie Jonsson een dijk van een hoofdpersonage dat zich door alle autoritaire beïnvloeding niet laat misleiden maar evengoed slechts een onderdanige marionet is in de microkosmopolitische consumptiemaatschappij die het schip is.
Aniara is een goede film en een boeiende dystopische parabel.
macrobody
-
- 2167 berichten
- 1801 stemmen
Nee, niet mijn ding. Een realistisch beeld van hoe 80% van de mens in elkaar steekt wat voor mij altijd zeer depressief werkt. De logica is altijd ver te zoeken wanneer mensen in paniek raken. Laten we een orgie doen en alles komt goed, lol. We gaan het waarschijnlijk meemaken dat de mens op verschillende planeten zich gaat voortplanten. Ik heb nu al medelijden met het universum.
Shadowed
-
- 8385 berichten
- 5269 stemmen
Dalende lijn.
Ik had er goede hoop voor na erg geïntrigeerd te zijn geraakt van de poster. Ik zie vanuit de kant van Scandinavië ook niet vaak sciencefictionfilms meer naar buiten komen, dus dat deze voor mijn neus kwam te liggen was alleen maar beter. Het begint dan ook best sterk, met een aantal opvallend gedetailleerde en sterke effecten.
Het acteerwerk is aardig maar de personages zijn idioot. Het eerste kwartier is uitermate boeiend vanwege wat leuke ideeën, maar naarmate de film vordert vervalt het eerder in een psychologische kanttekening van de mensheid in een aparte situatie. Klaarblijkelijk horen daar idiote dingen bij zoals paringsrituelen, en toen was de film me toch echt kwijt.
Naarmate het ook vordert kwamen er romantische elementen bij en eenmaal het ritueel is volbracht wordt de film alleen maar bedenkelijker. Hoe kom je er toch eigenlijk op door een film die eerst zo'n puur genrewerkje was op zo'n rare manier onderuit te halen? Het lijkt bijna alsof een schrijver de eerste schrijver overnam maar zijn werk was vergeten te wissen. Sloeg na enig moment nergens meer op.
Ik kan het op een visueel vlak best waarderen, maar inhoudelijk kan het niet ver genoeg van m'n interesses liggen. Dat ik dan ook nog een 2,0* geef, betekent vooral dat het visueel ook daadwerkelijk erg geslaagd is. Complimenten daarvoor uiteraard, maar verder kan de film me gestolen worden. Ik hoop dat Scandinavië de volgende keer echt iets puurs binnen het genre aflevert zonder al die onzin.
Het laatste nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Vince Vaughn (54)
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Bekijk ook
Apollo 11
Documentaire / Historisch, 2019
78 reacties
The Biggest Little Farm
Documentaire, 2018
32 reacties
Gangubai Kathiawadi
Biografie / Misdaad, 2022
7 reacties
Picnic at Hanging Rock
Drama / Mystery, 1975
152 reacties
Stan & Ollie
Biografie / Komedie, 2018
112 reacties
The Nightingale
Drama / Thriller, 2018
54 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.