Heb hem na de Artist Talk van vanavond nu twee keer horen spreken, en kan niet anders zeggen dat het een hele fijne kennismaking is. Zijn voorkomen is volledig rustig, vriendelijk, bescheiden en vrolijk, maar hij laat tegelijkertijd ook een enorme passie, gevoeligheid en intelligentie zien... wat wil je nog meer van een filmmaker?!
tijdens deze avond werden de volgende shorts in hun volledigheid vertoond:
In die omschrijving kan ik me op basis van alleen afgelopen zaterdag ook zeker vinden.
O homem das multidões was ook meer dan de moeite waard. Meer oppvervlakkig gezien (basis gebeurtenissen/plot) wel echt typisch Latijns-Amerikaans, maar de toon is heel verfrissend, soort van optimistisch. Eenzaamheid wordt bijna altijd als onwenselijk of verwerpelijk gezien, in deze film wordt het echter eerder gevierd, zonder dat de dramatiek verder minder sterk werkt. En stilistisch sluit het mooi aan op de thematiek, met een inventief geschoten (bijna?) 1:1 beeldverhouding. Muziek wordt spaarzaam ingezet en versterkt (daarmee) ook perfect de wereld van de twee hoofdrolspelers.
Ik ben ook naar de tentoonstelling geweest en daar waren de werken van Weerasethakul wel het meest indrukwekkend. Het betrof weliswaar vooral materiaal van rond Uncle Boonmee (en bijvoorbeeld niet Fever Room behorende bij Cemetery of Splendour), maar die had ik ook nog niet gezien.
Een zeer aangename kennismaking dus en ik heb zin in de volgende voorstellingen in EYE.