Yume to Kyôki no Ohkoku (2013)
Genre: Documentaire
Speelduur: 118 minuten
Alternatieve titel: The Kingdom of Dreams & Madness
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Mami Sunada
Met onder meer: Hayao Miyazaki, Isao Takahata en Toshio Suzuki
IMDb beoordeling: 7,7 (5.629)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Yume to Kyôki no Ohkoku
"A year inside the world of Studio Ghibli"
Deze documentaire draait om drie boegbeelden van de studio: producent Toshio Suzuki en regisseurs Hayao Miyazaki (Spirited Away, Princess Mononoke, My Neighbour Totoro) en Isao Takahata (My Neighbors the Yamadas, Pom Poko, Grave of the Fireflies). De drie worden al sinds 2012 gevolgd terwijl ze aan de nieuwe tekenfilms Kaze Tachinu (The Wind Rises) en Kaguya-hime no Monogatari (The Tale of Princess Kaguya) werken. De makers proberen zo veel mogelijk van het dagelijkse leven in de studio op camera vast te leggen. Van de ochtendgymnastiek van de 72-jarige Miyazaki tot de stemopname van Hideaki Anno.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Genieten.
Een eenvoudig documentaire, die niet zo heel veel meer doet dan registreren. Maar daarin ligt natuurlijk ook een geweldige kracht.
De focus van de docu is een beetje onduidelijk. Miyazaki staat centraal, net als de productie van Kaze Tachinu. Maar ook het bedrijf Ghibli krijgt veel aandacht, en hoewel hij zelf niet echt aan het woord komt, is Takahata ook nooit ver weg. Het Ghibli universum in de kijker dus.
Een docu die je eigenlijk samen met Jiro: Dreams of Sushi zou kunnen uitzenden. Twee docus over oude mannetjes die iets te passioneel met hun vak bezigzijn, weinig tijd hebben voor randzaken maar wél bij de allerbeste in hun vakgebied behoren.
Het staat mijlenver van de rich & fame van Hollywood af. De dagelijkse rituelen van Miyazaki laten zien hoe "klein" hij gebleven is, ondanks z'n internationale succes en status. Maar ook Ghibli als bedrijf komt er goed vanaf. Het lijkt in niks in die andere "inspirationele" bedrijven zoals Google, Apple of Pixar, waar alles zo "tof" en "hip" mogelijk moet zijn. Buiten een daktuintje is de werkplek een eenvoudig gebouwtje waar vooral veel papier rondslingert.
Enerzijds brengt de docu de Ghibli mythe terug op een menselijk niveau, anderzijds versterkt ze de mythe door het geloofwaardige karakter van de film. Deze docu heeft nooit de air een promo filmpje te zijn, integendeel zelfs. Weinig blitz en, zoals wel vaker in dit soort docus, kritische Japanners die het niet nalaten eerlijk over hun collegas te spreken.
Veel mooie scenes, al is het maar van het katje dat doorheen de Ghibli gebouwen rondwaart, over de vrouw die elke dag melkjes (?) komt brengen. Die eenvoud staat in zulk schril contrast met de films die ze afleveren, dat het weer iets magisch krijgt.
Mooie docu dus. Fans van animatie moeten deze echt gezien hebben, voor de occassionele Ghibli-liefhebber is het misschien allemaal niet spectaculair genoeg, maar daar ligt nu net het mooie van deze film. Integere docu, zo zie ik ze niet vaak.
3.5*
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Veel mooie scenes, al is het maar van het katje dat doorheen de Ghibli gebouwen rondwaart, over de vrouw die elke dag melkjes (?) komt brengen. Die eenvoud staat in zulk schril contrast met de films die ze afleveren, dat het weer iets magisch krijgt.
In de betere Ghibli's zijn juist vaak die kleine inkijkjes of berustende momenten de sterkste scenes zo ongeveer. Vind het wat dat betreft juist heel erg Ghibli en "japans klein drama" in het algemeen.
Verder inderdaad een best fijne documentaire, die hier en daar wat teveel gebrabbel documenteert, maar soms ineens erg mooi uit de hoek kan komen (die die brief en de scenes die daarop volgen als absoluut hoogtepunt). Ergens ontnuchterd de film Studio Ghibli een beetje, maar wie tussen de lijntjes kijkt ziet veel vakmanschap en passie.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
In de betere Ghibli's zijn juist vaak die kleine inkijkjes of berustende momenten de sterkste scenes zo ongeveer. Vind het wat dat betreft juist heel erg Ghibli en "japans klein drama" in het algemeen.
Ik doelde eerder op het technische vakmansschap. Uiteraard zijn het diezelfde "kleine" momentjes die Ghibli films vaak zo mooi maken, maar de weelderige animatie die erachterschuilt kan ik maar moeilijk rijmen met een bedrijf dat in het echt zo opereert.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Aha, ok. Maar ook in die zin verbaasd me dit niet eerlijk gezegd. Ergens voelde het heel logisch dat zo'n studio vrij humble is, juist kijkende naar de films.
Shinobi
-
- 4258 berichten
- 2497 stemmen
Het einde van een tijdperk.
Gezien de recente consternatie om Studio Ghibli leek me dit de perfecte documentaire om op te zetten.
De rode draad in de docu is eigenlijk de oplevering van Kaze Tachinu (2013) en alles wat daarbij komt kijken, hoewel de focus zich geregeld verlegt naar allerlei bijkomstigheden. Dat is zeker geen minpunt te noemen, omdat je op deze manier als kijker een hoop te weten komt over de gang van zaken en de verscheidene sleutelfiguren.
Wat dat betreft wordt er een gedegen beeld gegeven hoe het er bij Studio Ghibli aan toegaat; het is allemaal zo no-nonsense. De - simpele - dagelijkse rituelen zijn dan ook mooi om te zien, wat geregeld afgewisseld wordt met natuurshots van de tuin, ondersteund door pianomuziek.
Maar Hayao Miyazaki steelt voor mij toch echt de show. Wat een prachtige man is het om te volgen, met name door zijn nuchtere kijk op dingen. De beste man ademt vakmanschap uit, wat aan alles is te merken. Zijn gedachtegang en wijze van handelen zijn een genot om te mogen aanschouwen. Hierbij komen er bepaalde dingen om de hoek kijken waar hij een verrassende kant van zichzelf toont tegenover concullega's en obstakels die overwonnen moeten worden.
Al met al een wonderschone docu in al zijn eenvoud. Overigens wordt wel het einde van 'Kaze Tachinu' gespoilerd, dus wellicht eerst die film kijken als je niet wil weten hoe het afloopt.
3,5 Sterren.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Te zien op het komende IFFR: Kingdom of Dreams and Madness
Bombong
-
- 480 berichten
- 2704 stemmen
Bij vlagen mooie maar ook nogal lange en vrij saaie documentaire. Zoals al opgemerkt registreert deze film vooral. Een echt beeld van hoe de Ghibli-films tot stand komen krijgen we eigenlijk niet. Sterker nog, ik had vaak het gevoel dat we genept worden en dat vooral een beeld wordt geschetst waarvan de mensen hopen dat het er zo aan toe gaat.
De film wekt de indruk dat de Ghibli studio bestaat uit een handjevol medewerkers die onafhankelijk van elkaar aan keukentafels, te midden van een ongelofelijke chaos, zitten te kriebelen op stukken papier, in de hoop dat daar ooit een geheel uit ontstaat. Ik kan niet geloven dat de mega-succesen in Japan, en tegenwoordig in de hele wereld, zo tot stand komen. Neemt niet weg dat er een aantal momenten in de documentaire zitten die zo uit een Ghibli film zouden kunnen zijn geslopen, zoals aan het eind, maar vooral de te dikke kat waar elke Ghibli-fan direct van zal houden.
Mensen die nog nooit een Ghibli-film hebben gezien zullen na het zien van deze documentaire nog niets wijzer zijn. Fragmenten uit de films zitten er namelijk vrijwel niet in, maar dat zal wel met auteursrechten te maken hebben.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
De japanse animatie business is een rare industrie, de gang van zaken bij Ghibli is nog heel gestructureerd in vergelijking met andere verhalen die de ronde doen. Veel reden tot twijfel is er niet.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Ghibli is precies zoals je verwacht, of liever: hoopt.
Kos, ik veracht je. Ik wilde precies deze zin gebruiken in mijn recensie
Maar ja, het meest charmante aan deze documentaire is gewoon dat je inderdaad te zien krijgt dat Ghibli het soort bedrijf is dat je hoopt dat het is. Klein, knus, bescheiden en misschien een tikkeltje oubollig. Het voelt in zekere zin wel aan als een soort promo, want het past precies binnen het ideaalbeeld dat de films van Miyazaki graag schetst in zijn verhaallijnen. Die hebben ook die waardering voor het bescheidene. Het is ondenkbaar dat Ghibli met een meer flitsende documentaire zouden aankomen, omdat ze zich niet profileren als een hypermodern bedrijf. Ze weten volgens mij ook zeer goed wat hun specifieke publiek aanspreekt en volgens mij levert deze documentaire precies dat beeld. Niet dat het daardoor minder oprecht lijkt. Het helpt wat dat betreft enorm mee dat Miyazaki een soort brompot is die gewoon lijkt te zeggen wat hij denkt.
Iets anders wat ook wel duidelijk wordt is waarom Ghibli momenteel dreigt te sluiten nu er geen geheel geschikte vervanger is voor Miyazaki, Tahakata en producent Suzuki. Voorheen snapte ik het probleem niet echt, want je zou zeggen dat animeregisseurs in de rij staan om bij deze prestigieuze studio te werken. Dat is misschien ook zo, maar je merkt dat deze drie oude heren enorm dicht op de vorm en inhoud van de projecten zitten en een ferme controle hebben over het type films dat er gemaakt wordt. Ghibli is niet zozeer het bedrijf dat de werken van dit trio aflevert, zij zijn ook echt de geest van het bedrijf als geheel. Probeer daar maar eens een vervanging voor te vinden. Andere eigenzinnige regisseurs kunnen er misschien animes afleveren met een eigen identiteit, maar het zou niet meer als Ghibli aanvoelen, vermoed ik, tenzij ze net als Miyazaki's zoon of Hiromasa Yonebayashi gewoon de stijl van de voorgangers kopiëren, wat toch niet helemaal hetzelfde is. Of het een ramp is als Ghibli een verandering van identiteit zou ondergaan bij wisseling van de wacht laat ik overigens in het midden.
Net als bij de producten van de studio ligt de aantrekkingskracht van deze documentaire inderdaad vooral in de kleine momenten. Moest vooral lachen om de stukken waarin Anno komt opdagen om de stem van de hoofdfiguur in The Wind Rises in te spreken. Iedereen, Anno incluis, lijkt het erg amusant te vinden dat deze onlogische keuze voor een stemacteur gemaakt is. Verder moet ik ook mijn waardering voor Toshio Suzuki uitdrukken. Vaak krijg je het beeld mee dat de leiding van een filmstudio hardvochtig en zakelijk zijn, maar hij lijkt niet alleen zeer betrokken met iedereen, maar ook een soort extreme multitasker te zijn die kennelijk alle lasten van de studio op zijn schouders draagt alsof het niets is.
3,5*
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ben geen kenner en veelijker van docu's en heb daarom niet echt een eigen voorkeur ontwikkeld. Deze vooral gekeken voor het onderwerp - al moet ik zeggen dat het losse, weinig nadrukkelijke in docu-stijl mij wel beviel. Terloops komt er toch heel wat aan bod (de rol van Takahata bijvoorbeeld) en ook wel hoe samenwerkingen ontstonden, tot bloei kwamen en hoe dingen later weer uit elkaar vielen. Verder de 'Japanse' dingen, de werk routines, collega's. En de beslommeringen over deadlines, marketing. Alles komt aan bod, niet heel gestructureerd, maar heel gemoedelijk, lieflijk, degelijk. Als het imago van Ghibli zelf.
Het zal niet een docu zijn die mensen laat zien wat Ghibli allemaal heeft gedaan, geen chronologisch overzicht. Het zal geen nieuwe zieltjes winnen. Dat was de bedoeling ook niet, is ook zeker niet erg. Want voor de liefhebbers zitten er genoeg kleine dingen in die bevestigen waarom Ghibli zo leuk is/was en hoe simpel en moeilijk dingen zijn - want hemeltje lief zeg, wat een werk zo'n animatiefilm met potloden en kwastjes. Leuk ook de wisselwerking met Anno van de 'concurrent'.
Miyazaki is niet iemand voor de 21e Eeuw - hij zegt het zelf al twee keer. En dat is Ghibli ook niet (meer). Het is (heel) mooi geweest. Als het blijft, is mij wel duidelijk dat wat komt nooit zal zijn - hoe het met Miyazaki was. Ik denk dat ze moeite zullen moeten doen interessant te blijven en niet te blijven drijven op een rugzak van Totoro of Kiki's Delivery Service II.
O ja, ook leuk: dat schort dat Miyazaki steeds draagt met die geborduurde beertjes
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
over de vrouw die elke dag melkjes (?) komt brengen.
Black Math
-
- 5390 berichten
- 1735 stemmen
Ik ben niet zo'n fan van documentaires, maar toch maar eens gekeken. Wat zeker aardig om te zien. Je proeft in alles dat Ghibli een bedrijf is dat niet op jacht is naar commercieel succes, maar waar men gewoon een mooi product wil maken, en waar ook hoge eisen gesteld worden om tot resultaten te komen.
Centraal staat natuurlijk Miyazaki terwijl hij werkt aan Kaze Tachinu, wat mij betreft het absolute hoogtepunt in zijn oeuvre. Een interessante en zeer gedreven man, die ook zeker bij mij sympathie heeft gewonnen na het zien van deze docu. Kaze Tachinu zou zijn zwanenzang horen, maar gelukkig is Miyazaki de Heintje Davids van de animatiewereld, want hij schijnt toch weer begonnen te zijn aan een nieuwe speelfilm.
Takahata staat helaas meer op de achtergrond, al komen we wel het een en ander te weten over zijn band met Miyazaki. Verder natuurlijk interviews met medewerkers van Miyazaki, die hun kritiek niet sparen, al is die kritiek over perfectionisme van Miyazaki wellicht bedoeld als lof als je het vanuit een Japans oogpunt beschouwd. Tenslotte nog veel beelden van de huiskat, die de familieachtige sfeer van het bedrijf Ghibli versterkt.
Geen stem, omdat ik niet goed weet hoe documentaires in cijfers te beoordelen. Maar leuk om gezien te hebben, net zoals de documentaire Jiro Dreams of Sushi die ik op dezelfde dag heb gekeken op suggestie van Onderhond, en die inderdaad in hetzelfde straatje past.
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
Was hier wel benieuwd naar, nu ik steeds meer Japanse animatie kijk (en geïnteresseerd raak in Japan in het algemeen).
Ben het wel eens met Onderhond; wel leuk om het verschil te zien tussen Amerikaanse bedrijven als bijvoorbeeld Pixar of Disney en Studio Ghibli. Waar daar alles snel, hip en jolig is, is het hier toch meer ingetogen en kleinschalig, eigenlijk precies het verschil dat je ook ziet tussen de animatiefilms zelf (en de hele cultuur natuurlijk).
Vrij sfeervolle documentaire, die veel interessante momenten heeft, maar als geheel wat te lang duurde naar mijn smaak. Ook soms wat rommelig in waar de focus precies ligt, en daarom wisselend in hoe interessant het blijft.
3,25*
Ste*
-
- 1960 berichten
- 1283 stemmen
De film wekt de indruk dat de Ghibli studio bestaat uit een handjevol medewerkers die onafhankelijk van elkaar aan keukentafels, te midden van een ongelofelijke chaos, zitten te kriebelen op stukken papier, in de hoop dat daar ooit een geheel uit ontstaat.
Haha, leuk verwoord, ik kreeg dezelfde indruk inderdaad. We zien Miyazaki een beetje tekenen en storyboards krabbelen en we zien een handjevol medewerkers tekenen (heb geloof ik één computer gezien?) en ik kon me ook slecht voorstellen dat daar een film uit moet komen (tenzij je 10 jaar bezig bent).
Het laatste nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Vince Vaughn (54)
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Bekijk ook
Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom
Drama, 2003
497 reacties
Gu Ling Jie Shao Nian Sha Ren Shi Jian
Drama, 1991
27 reacties
Bacheha-ye Aseman
Komedie / Drama, 1997
25 reacties
Sutorenjia: Mukô Hadan
Animatie / Actie, 2007
16 reacties
Beol-sae
Drama, 2018
19 reacties
Omoide no Mânî
Animatie / Drama, 2014
55 reacties
Gerelateerde tags
japanofficeartieststudio achter de schermendrawingkunstfilmproductievrouwelijke regisseurjapaneseghiblifemale directoranimator
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.