Genre: Romantiek / Drama
Speelduur: 127 minuten
Alternatieve titels: Journey to the Shore / 岸辺の旅
Oorsprong:
Japan / Frankrijk
Geregisseerd door: Kiyoshi Kurosawa
Met onder meer: Eri Fukatsu, Tadanobu Asano en Akira Emoto
IMDb beoordeling: 6,3 (1.943)
Gesproken taal: Japans
Releasedatum: 1 oktober 2015
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via MUBI
- Bekijk via myLum (Lumière)
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Kishibe no Tabi
Mizuki's echtgenoot Yusuke is drie jaar geleden verdronken op zee. Opeens staat hij weer voor haar deur en Mizuki is er niet eens verbaasd over. Ze vraagt zich zelfs af waar hij zo lang bleef. Yusuke haalt haar over om een reis te maken.
Externe links
Acteurs en actrices
Mizuki
Yusuke
Mr. Shimakage
Fujie
Kaoru Hoshiya
Takashi
Jinnai
Ryota
Video's en trailers
Reviews & comments
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Vanaf 1 oktober in de bioscoop (Lumière)
Bekend in hoeveel kopieën? Niet in Utrecht zo te zien.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Afgaande op de stemmers hier valt hij wat tegen?
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Afgaande op de stemmers hier valt hij wat tegen?
Blijf benieuwd naar de middelmatige beoordelingen hier. Komt het door het veelvuldig gebruik van (klassieke) muziek? Door de op het eerste oog wat saaie vertelling? Wat mij betreft had het vooral qua vorm wat interessanter gemogen (terugkijkende naar de radicale werken van Kurosawa zelf Barren Illusion en Bright Future), dat had de film veel goed gedaan. Maar achter die soms wat saaie vertelling gaat toch een best indrukwekkend relaas schuil. Over rouwverwerking, vasthouden & lostlaten. Asano wordt nu toch echt wat ouder ( ) maar blijft dat fijne vriendelijke blanke canvas, en ook zijn tegenspelers doen het prima. Het einde vond ik erg mooi. In ieder geval een stuk beter dan zijn vorige grote film - Tokyo Sonata.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ik kan je alleen maar bijvallen danuz. Vond het ook weer een 'ouderwetse' Kurosawa. De 'spanning' tussen alledaagse situaties: terwijl de ene onlogische scene op de andere volgt. Het levert een soort onrust die ongemakkelijk is en tegelijkertijd rustgevend. Verder in Kurosawa's bekende beeldtaal met heel veel schaduw en heel veel overbelicht tegenlicht. Ook hier zit weer geen enkele logica in, omdat donker en licht elkaar willekeurig afwisselen. Past daarmee precies in de lijn van eerdere Kurosawa-films en ik ga er zeker nog wat interviews op nalezen, want sommige scenes waren gewoon onbegrijpelijk, zoals diegene waarin Asano dumpling staat te maken en er eentje op de grond valt - daar wordt zoveel aandacht aan geschonken, wat kan daar in hemelsnaam de bedoeling van zijn??
Vond het trouwens nog wel meevallen met die 'ouwe kop' van Asano, had hem ook al opvallend weinig gezien de laatste jaren.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
zoals diegene waarin Asano dumpling staat te maken en er eentje op de grond valt - daar wordt zoveel aandacht aan geschonken, wat kan daar in hemelsnaam de bedoeling van zijn??.
Ik koppelde dat aan die oude (ook al overleden) postbode die kramp in zijn handen kreeg. Volgens mij nieteens zozeer omdat hij zo oud was, maar omdat hij al een tijd overleden was (rigor mortis voor dolende zielen?). Hetzelfde gebeurd dus ook bij Yusuke.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Zou inderdaad kunnen, maar de film zit vol met dit soort vreemde scenes.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Dat vond ik zelf wel meevallen eigenlijk. Zelfde geldt voor het licht/donker waarover jij het hebt, dat is me niet zo opgevallen. Wel vond ik het idee van sommige scenes best opmerkelijk (zoals het segment bij de oude man, waar je 's nachts opeens enkele "security camera" shots ziet, als hint naar ghost movies? Of die vreemde, opvallend nep ogende mist in het bos). Hier spreekt een bepaalde nonchalance uit die toch (inderdaad) wat lastig te plaatsen valt (maar die zeker een functie lijken te hebben). Deed me nog het meest aan de films van Weerasethakul denken.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Dat vond ik zelf wel meevallen eigenlijk. Zelfde geldt voor het licht/donker waarover jij het hebt, dat is me niet zo opgevallen.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Gek, daar kun je als liefhebber toch bijna niet omheen. Die piano scène met het overleden dochtertje zit er helemaal vol mee
Ja, maar dat vond ik helemaal niet willekeurig overkomen. In die scene luidt het donker de aanwezigheid van het dochtertje in (other worldy) en wordt het weer licht zodra ze verdwijnt.
Bij de monnik op de markt geldt hetzelfde idee van een religieuze/bovenaardse aanwezigheid. Die monnik leek te voelen dat er iets aan Asano niet klopt.
Goed, misschien bedoelen we hetzelfde, maar ik lijk te vallen over "geen enkele logica" en "willekeurig" in je eerste bericht.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Het is ook niet random, het wordt juist heel bewust ingezet. Zo ook die autorij scene in Bright Future die bewust discontinu is. Er zijn ontzettend veel scenes waar Kurosawa omgevingslicht en (schijnbaar) onverklaarbare detail-gebeurtenissen om het alledaagse te doorbreken met iets bovennatuurlijks. Dat vind ik zijn kracht en blijkbaar val ik er ook makkelijk voor, want ik was gisteren al vrij snel "om" om mee te gaan in deze echte/artificiële wereld.
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
Niemand minder dan Mochizuki Rokuro komt zondagmiddag 20 maart naar Filmhuis 'De Spiegel' om Journey to the Shore in te leiden. Reserveer op tijd want dit is een unieke kans.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Niemand minder dan Mochizuki Rokuro komt zondagmiddag 20 maart naar Filmhuis 'De Spiegel' om Journey to the Shore in te leiden. Reserveer op tijd want dit is een unieke kans.
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
Het was een zeer geslaagde dag in elk opzicht, met volgens mij veel tevreden bezoekers. Zeker voor herhaling vatbaar dus. Vond het overigens een prachtige film. Ben geneigd dit te roepen hoewel het pas mijn 11de Kurosawa was. Even laten bezinken. En Barren Illusion wil ik een keer in goede kwaliteit herzien.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Ben ook tevreden. Vond het ook weer een betoverende film. Heel geslaagd - ik doe m denk ik een halfje omhoog en echt niet alleen door die goede inleiding ? Ik denk dat er toch wel een man of 25 was, misschien dat ik de hele inleiding nog een keer digitaal ontsluit.
beavis
-
- 6584 berichten
- 13788 stemmen
klinkt goed jongens
Heb zelf de hele dag een verslag en een presentatie gemaakt vandaag... weet niet of ik anders de 'verre reis' wel gemaakt had (heb de film ook recent al gezien), maar had me zeker leuk geleken om er bij te zijn.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Zeer geslaagde herkijk van deze drama-film van Kurosawa vandaag. Nu vielen alle scenes op zijn plek (de vallende dumpling, het broodje in het zakje, de lezing over de licht als golfbeweging of een deeltje met massa ‘nul’). Als je het verloop en de spanning bij Mizuki al kent vallen vanaf regel 1 de woorden en zinnen op hun plek. Echt een heel hecht scenario heeft Kurosawa-san hier gemaakt – petje af. Ik zal een kleine quote uit mijn lezing hieronder plaatsen, met de drie redenen die Kurosawa aanspraken in het boek, waarop hij de film heef gebaseerd.
Verder ben ik helaas in de inleiding de muziek vergeten te noemen, maar die was toch wel erg opvallend. Waar hij in het tonen van geesten en het gebruik van licht en schaduw zijn eigen Japanse, filmtaal gebruikt grijpt hij hier terug naar zowel de melodramatische orkestmuziek van Sirk als naar Bernard Hermanns score voor Vertigo. Kurosawa wilde dat graag geeft hij aan in interviews. Hij noemt altijd al de Amerikaanse gernrefilm als inspiratiebron. Hoewel hij sinds Cure zeker zijn eigen Japanse ding is gaan doen heeft hij die roots nooit verloochend.
Ergo, de quote over zijn inspiratie in het verhaal:
Het tweede element in de film dat Kurosawa aansprak is een feit dat ons Westerlingen niet snel zal opvallen. Japanners zijn zo ongelofelijk druk met hun werkende leven dat er na een huwelijk en de huwelijksreis een echtpaar hiervoor meer geen tijd meer zal maken. Ze gaan niet meer samen erop uit, totdat ze stoppen met werken. Deze reis tussen de overleden Yusuke en zijn vrouw Mizuki is in feite een soort tweede huwelijksreis. Een reis die ze in het echte leven nooit hadden zullen of hadden kunnen maken. Het uitgangspunt van de film is dus een werkelijkheid die niet bestaat, tenzij in een utopisch hiernamaals. Een reflectie van de geest die er in de wereld zijn, zoals Yusuke en die het onderwerp van de film zijn.
En tot slot: iedereen heeft een leven voordat je iemand ontmoet dat je niet deelt en er is een leven dat je zonder elkaar hebt als er een van de twee echtgenoten overlijdt. Kurosawa vult dat ontbrekende deel, dat geamputeerde deel van jezelf in deze film in: Hoeveel contact hebben we met elkaar voor en na het bestaan van de relatie via geesten of spirituele connecties van (on)bekenden en in hoeverre helpen die ons verder?
Mijn totale inleiding duurde ongeveer 45 minuten, inclusief ongeveer 10-15 minuten voor enkele fragmenten (waarvoor veel dank aan danuz) waarin ik zowel over Kurosawa's narratieve als stilistische kenmerken heb verteld. Echt 'vintage'-Kurosawa deze film.
Opvallend beavis dat je toen je deze zag enkele dingen niet op zijn plek vond vallen. Ik ben benieuwd wat je ervan gevonden had in combinatie met de lezing. Daar ben ik in interviews en analyses toch wel leuke dingen tegengekomen die ik heb kunnen gebruiken in mijn verhaal. Onder andere over het gebruik van geesten door Yasuhiro Ozu in zijn film, zoals A Hen in the Wind. (!)
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Deze ligt al een tijdje klaar, probleem is dat er de laatste tijd weer aardig wat interessante films opgedoken zijn. Nieuwe Hiroki, nieuwe Tom Lin, nieuwe Koreeda ... maar ondertussen toch ook wel erg benieuwd naar deze Kurosawa. Toch maar eens wat plaatjes opschuiven op de ladder.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Fijn, maar niet dat beetje meer.
Misschien een beetje op het verkeerde been gezet door Mochizuki Rokuro, die de film in één adem noemde met Akunin en Watashi no Otoko. Uit de berichten hierboven blijkt dan wel dat hij een zeker spanningsveld vond in deze film, maar dat miste ik dus een beetje. Waar ik die twee andere films nogal ongemakkelijke dramas vond, kabbelde het hier vooral.
En wie een mooie film over het rouwproces wil zien raad ik met volle overtuiging Zinnia Flower aan, ook ééntje die erg Japans aandoet maar geen gekke constructies nodig heeft om z'n punt te maken. Niet dat ik het storend vond hier, alleen was het gegeven niet bepaald origineel. Heb het gevoel dat ik dit al redelijk vaak gezien heb.
Er wordt goed geacteerd, visueel is het aardig (maar weinig piekjes toch) en het gezapige tempo stoorde ook niet. Alleen miste ik toch wat binding tussen de twee hoofdpersonages. Ze acteren wel fijn, maar ik vond ze net iets te gelaten. Hun problemen voelen ook wat episodisch aan en hoewel het einde best fijn was vond ik het jammer dat Kurosawa het zelf al spoilerde na een kwartiertje in de film.
Ik vond Kishibe no Tabi gewoon een waardig Japans drama, maar zonder enige kenmerken waardoor het er echt uitspringt. Dat vind ik al een tijdje bij Kiyoshi Kurosawa's films, dat ruwe randje dat z'n vroege films nét voorbij die grens duwden is er ondertussen wat af.
3.5*
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Verkeerde been?
Grappig ook, want in mijn lezing gaf ik juist over ruwe randjes...
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
De vergelijking met die andere films maakte ik vooral omdat ik hem nét zo goed vond, inhoudelijk of qua stijl hebben ze niks gemeen. En nog even terugkomend op dat ruwe randje. In mijn inleiding heb uk stil gestaan bij de vier stijlkenmerken die Kurosawa steeds toepast in zijn film, deels ontleend aan zijn 90's DtV werk en ook zijn horror-inslag van rond de eeuwwisseling. Die zitten hier ook weer in - neem de scene waarin de 'huisbaas' (de krantenman) in het eerste verblijfadres van hun reis de trap oploopt. Daar maakt Kurosawa toch een feestje van. En ook Asano krijgt in zijn oneliners toch aardig wat mooie parallellen op te lepelen.
Echt een heerlijke film.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Mjah, maar dat zijn van die ruwe randjes die je onder een laag vernis moet gaan zoeken. Ik ontken ze niet, maar het is toch vooral onder het wat brave keurslijf van de film, waar de andere dramas die je opnoemde die ruwe randen meer front & center plaatsen.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Het ging ook meer over zijn oeuvre, maar ik vind dat er nog altijd scenes zijn die in een logische lijn te linken zijn. Zo is er een scene waarin Mizuki ontwaakt - een stereotiep beeld van het ontwaken na een nachtmerrie - met dat verschil dat de voorgaande scene geen nachtmerrie is, maar gewoon echt. In Barren Illusion doet hij exact het omgekeerde. Dat vind ik wel grappige dingetjes. En zo zijn er meerdere typische Kurosawa dingen nog los van (overbelicht tegen)licht en schaduw.
Maar ook zonder al deze elementen vind ik het een erg pure film, die ik losstaand ook erg erg genietbaar en oprecht vind. Maar dat was geloof ik al duidelijk.
DVD-T
-
- 15378 berichten
- 2839 stemmen
Kijkt allemaal erg fijn weg. Maar ik miste toch wat vuurwerk.
Journey to the Shore heeft een erg fijn tempo. Ik hou wel van dit soort slowburners. Over het hoe en waarom wordt weinig prijs gegeven. En gelukkig maar. Had de film zeker geen goed gedaan. Het verhaal over het rouwproces is goed, al had daar net even wat meer in gezeten. De film heeft een aantal erg mooie momenten.. Helaas weet de film niet constant een hoog niveau vast te houden. Een moment wat enorm veel impact maakte, was toch wel het piano spel bij de tweede stop die Mizuki en Yusuke maken. Erg mooi moment.
Ook miste ik de vuurwerk bij Fukatsu en Asano. Ze acteren beide erg goed, samen en individueel. Maar de echte chemie ontbreekt toch wel een beetje. Toch is het genoeg en wil je beide blijven volgen.
Visueel best fijn af en toe. Al voelt het geheel erg conventioneel aan. Er komen een aantal erg mooie locatie's voorbij en wordt er hier heel erg degelijk werk afgeleverd.
Erg degelijke Japanse film. Het kijkt ontzettend prettig weg en heb best genoten. Ik had echter niet het gevoel naar iets heel speciaals te hebben gekeken. Ik ben wel erg benieuwd geworden naar het verdere werk van Kurosawa.
Movsin
-
- 7704 berichten
- 8096 stemmen
Er is hiervoren al zo diepzunnig en kundig over deze film geschreven, dat ik amper enige mening durf geven.
Toch maar : Doden zijn nooit weg. Ze leven onder ons en het bestaan blijft gevuld met wat er vroeger in ons en met hen leefde.
Net als "Tokyo Sonata", die andere film die ik zag van Kiyoshi Kurosawa, lijkt mij deze "Journey to the Shore" geen meesterwerk maar een zeer degelijke film, best origineel, fantasievol en boeiend, met enkele (bijna) ontroerende scenes, zoals deze van het pianospelend klein meisje, in aanwezigheid van haar moeder en van Mizuki.
Niet altijd eenvoudig met de scenes waar het gissen was naar de toedracht ervan, maar die heb ik me maar laten vergoeden door de mooie, expressierijke ogen van Eri Fukatsu, Yu Aoi en Kaoru Okunuki.
Baboesjka
-
- 891 berichten
- 1613 stemmen
Ik vind het een heel bijzondere film. Mooi, origineel, gevoelig, boeiend en een film die je even buiten de werkelijkheid plaatst. Ik kijk graag naar Japanse films en dit is zeker één van de beste die ik heb gezien. Een 9. 4,5*
mjk87 (moderator films)
-
- 13291 berichten
- 3906 stemmen
Het punt van deze film is dat ik er niet in mee kon gaan, althans niet in de premisse, zelfs niet op metaforisch niveau en dan houdt het snel op. Ook al is de film heel mooi belicht (veelal met tegenlicht dat toch zacht aandoet), fijn ingetogen geacteerd en hier en daar sfeervolle plaatjes van kleine dorpjes. Maar de personages boeiden me matig, hetgeen ze deden en hen overkwam eigenlijk ook steeds minder. 2,0*.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4697 stemmen
Een mooi sereen portret zoals ik de Japanse cinema graag zie. De premisse lijkt simpel, is het eigenlijk ook, want zonder het woordelijke verhaal wijst niets erop dat de echtgenoot van Mizuki is overleden. Je zou dan verwachten dat enkel zij haar dode man ziet zoals in The sixth sense, maar dat is hoegenaamd niet het geval. Iedereen ziet haar man.
Ik heb de film nooit zo ervaren. Ik zag een ingetogen drama tussen twee partners die elkaar verloren waren (letterlijk), maar opnieuw naar elkaar op zoek zijn. Dit aan de hand van reis waar de man zijn mooiste herinneringen heeft aan gekoppeld.
Een film met zeker mooie momenten en ontmoetingen. Daar bij die waterval wordt het weer even spiritueel of mythologisch, maar ook daar gaat Kurosawa niet echt verder. Een beetje jammer eigenlijk, maar voor de rest best wel genoten van deze fijne rustige film.
Nu te koop
Dvd
€ 8,75
KopenImport • VIDEO
€ 14,75
Kopen2015 • Blu-ray & DVD • English subtitled • Import
€ 39,95
KopenHet laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
An
Drama, 2015
31 reacties
Umimachi Diary
Drama, 2015
45 reacties
Umi yori mo Mada Fukaku
Drama, 2016
23 reacties
Geuk Jang Jeon
Drama, 2005
5 reacties
Shan He Gu Ren
Drama, 2015
14 reacties
Tout en Haut du Monde
Animatie / Avontuur, 2015
8 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.